ՖԵՄԻՆԻԶՄ
Իրենց տղամարդկային որակներով տղամարդուն հավա-սարվելով, կանայք ստիպում են տղամարդկանց զայրա-նալ, ափերից դուրս գալ ու ավելի կոպտանալ։ Տղամար-դիկ կորցնում են իրենց նրբանկատությունը կանանց հան-դեպ։ Ինչպե՞ս կարելի է նրբանկատ լինել մեկ այլ տղա-մարդու հանդեպ։ Ֆեմինիստ կանայք, պարադոքսալ կեր-պով, դժգոհում են և՛ տղամարդու նրբանկատությունից, քանի որ նրա նրբանկատությունը նվաստացնող են համա-րում, և՛ տղամարդու կոպտությունից, քանի որ այդ կոպ-տությունը դիտում են որպես իշխելու փորձ։ Մի խոսքով՝ կանայք, ավելի ճիշտ՝ ջհուդամասոնական օլիգարխիան, գլխիվայր է շրջել տղամարդ-կին փոխհարաբերությունը։
Չեն կարող լինել երջանիկ փոխհարաբերություններ, եթե ո՛չ կինը, ո՛չ էլ տղամարդն իրենց տեղում չեն։
Հարկավոր է հրաժարվել արևմուտքից ներարկված մշա-կույթից ու դրա փոխարեն հաստատել մեր ազգային նահապետական կարգը, որտեղ տղամարդը աստված էր, իսկ կինը նրա զինակից աստվածուհին։
©Դավիթ Միրզոյան (ԴՍ). 07 Հուլիս, 2018 թ.
Ֆեմինիզմը Ամերիկայում ջհուդամասոնական օլիգարխիա-յի ծրագրով սկիզբ առած կանանց պայքարն էր աշխատե-լու իրավունքի, տղամարդկանց հետ հավասարապես վար-ձատրվելու և ընտրություններին հավասար ձայնի իրա-վունքով մասնակցելու համար։ Կանանց պահանջները ան-հարիր էին դարեր շարունակ ձևավորված նահապետական կարգին, ու բնականաբար հարուցեցին տղամարդկանց դժգոհությունը։ Կանանց, երբեմն խուլիգանության հասնող, համառությունը (կանայք քարեր էին նետում ու ջարդում գործարանների ու այլ արտադրական նաև սպասարկման ձեռնարկությունների պատուհանները) առաջ բերեց տղա-մարդկանց զայրույթն ու դիմադրությունը։ Ընտանիքներում տղամարդկանց ու կանանց միջև շարունակվող դիմակայու-թյունը բերեց երկու սեռերի միջև թշնամանքի։
Կանայք իրենց իրավունքները նվաճելուց հետո (հաղթա-նակն անխուսափելի էր, քանի որ ընթանում էր ջհուդամա-սոնական օլիգարխիայի ծրագրով ու ֆինանսավորմամբ, և օրենսդիրներն էլ հենց նրանք էին), իրենց բուն բան ու գործը թողած, եռանդուն կերպով լծվեցին գործի։ Մրցակ-ցությունը երկու սեռերի միջև աստիճանաբար աճեց ու խորացավ։ Կանայք, բոլոր ոլորտներում տղամարդկանց հետ հավասարվելուց հետո, փորձեցին անցնել առաջ ու սկսեցին վերևից նայել նրանց։ Ավաղ, թշնամական փոխ-հարաբերություններում բոլոր միջոցներն էլ կիրառելի են։ Անհարգալից վերաբերմունքը, արհամարհանքն ու նվաս-տացումը ամենահզոր զինատեսակներն են։ Տղամարդ էու-թյան հանդեպ հարգանքի բացակայությունը ֆեմինիստ կանանց ամենաբնորոշ գիծն է։
Ֆեմինիզմը տղամարդ էության հանդեպ հարգանքի բացա-կայությունն է։
Կանայք ամեն ինչի պատրաստ են՝ ապացուցելու, որ տը-ղամարդկանցից ոչնչով պակաս չեն, նույնիսկ շատ ոլորտ-ներում գերազանցում են նրանց։ Այս ամենը գլխիվայր է շրջել տղամարդ-կին փոխհարաբերությունն ու դժբախտաց-րել բոլորին։ Տուժում են ոչ միայն կինը, այլ նաև տղա-մարդն ու, իհարկե, երեխաները։
Իրականում կնոջ առաքելությունը ոչ թե տղամարդու հետ մրցելն է, այլ նրան սատարելը, զինակցելն ու ոգեշնչելը։ Ֆեմինիստ կանանց համար, սակայն, նվաստացնող է սա-տարողի, զինակցողի և ոգեշնչողի դերը։ Գոռոզությունը թույլ չի տալիս նրանց սսկվել, բերանները փակել ու հա-վատարմորեն զինակցել իրենց տղամարդուն։ Հավատար-մություն ունենալը նվաստացնող են համարում։ Ու քանի որ չեն կարող հավատարիմ լինել, ապա չեն կարող և սի-րել՝ սեր ունենալ։ Չէ՞ որ սերը միմյանց հանդեպ անսահ-ման փոխնվիրվածությունն է։ Իսկ փոխնվիրվածության մեջ հավատարմություն կա։ Անսեր կինը ոչնչի պիտանի չէ, նույնիսկ անչափ վնասակար է։ Ֆեմինիստ կանայք նույնիսկ խորշում են տղամարդու կողմից պաշտպանված լինելու մտքից։ Դա համարում են նվաստացնող։ Պաշտ-պանված լինելը նվաստացնող են համարում, քանի որ պաշտպանն ավելի ուժեղ է, ավելի իմաստուն ու ավելի բանիմաց, գիտի իր անելիքն ու անվարան առաջնորդ է։ Ինչպիսի՜ ամոթ… Ըստ ֆեմինիստ կանանց, տղամարդը չի կարող ավելի ուժեղ, ավելի իմաստուն ու ավելի բան-իմաց լինել, քան կինը. մանավանդ՝ առաջնորդ։
Ֆեմինիստ կանայք չեն կարող ոչնչով հետ մնալ տղա-մարդուց։ Նրանք իրենց վրա տղամարդկային գործառույթ-ներ են վերցնում՝ մերժում են տղամարդու պաշտպանութ-յունը, ջանում են իրենք իրենց պաշտպանել, մերժում են տղամարդու իմաստնությունն ու առաջնորդությունը, ջա-նում են շարժվել իրենց խելքով, մերժում են տղամարդու նյութական սատարումը, ջանում են իրենք դրամ վաստա-կել, ապացուցելու համար իրենց տաղանդն ու կարողութ-յունները։ Ֆեմինիստ կնոջ համար նվաստացնող է մնալ տղամարդուց կախյալ վիճակում։ Ֆեմինիստ կինն ամեն ինչ անում է մերժելու տղամարդու առաջնորդությունը, դուրս գալու տղամարդու ստվերից՝ լինել ֆինանսապես անկախ՝ ազատ ու երջանիկ։
Տղամարդկային գործառույթներ ստանձնելով՝ կանայք ձեռք են բերում տղամարդկային որակներ։ Գոռոզություն և այլ տղամարդկային որակներ ձեռք բերելուց հետո, կանայք սկսում են տղամարդ դառնալ։ Ու դրանից հետո զարմանում են, որ տղամարդիկ չեն կարողանում առաջվա պես ուշադիր ու սիրող լինել։ Շատ ֆեմինիստ կանայք արդեն գուցե չեն էլ ձգտում սիրվել տղամարդու կողմից։ Նրանք պարզապես տղամարդուն պահում են որպես սիրո գործիք։ Բնականաբար, տղամարդը չի կարող սիրել, թե-կուզ կանացի կերպարանքով, մեկ այլ տղամարդու։ Հետե-վաբար տղամարդկանց իրենց կողմը գրավելու և որպես գործիք օգտագործելու համար, կանայք բնազդաբար դի-մում են տարբեր միջոցների։ Սեփական մարմնի բարե-մասնությունները շեշտող հագուստով, դիմա-, մատնա ու վարսահարդարմամբ, կոկետ շարժ ու ձևով, երբեմն էլ վուլգար պահվածքով, կանայք ջանում են ուշադրություն գրավել ու գայթակղել տղամարդկանց, գրավել իրենց կող-մըն ու օգտագործել, օգտագործել ու դեն շպրտել, կախ-վածության մեջ չմնալու համար։ Չէ՞ որ տղամարդուց կախվածությունը չափազանց նվաստացնող է նրանց հա-մար։ Ընդհանրապես տղամարդկանց գայթակղելն ունի նրանցից համապատասխան էներգիա կորզելու միտում, ինչը կանայք անում են ամեն օր ու բնազդաբար։Կանայք իրենց իրավունքները նվաճելուց հետո (հաղթա-նակն անխուսափելի էր, քանի որ ընթանում էր ջհուդամա-սոնական օլիգարխիայի ծրագրով ու ֆինանսավորմամբ, և օրենսդիրներն էլ հենց նրանք էին), իրենց բուն բան ու գործը թողած, եռանդուն կերպով լծվեցին գործի։ Մրցակ-ցությունը երկու սեռերի միջև աստիճանաբար աճեց ու խորացավ։ Կանայք, բոլոր ոլորտներում տղամարդկանց հետ հավասարվելուց հետո, փորձեցին անցնել առաջ ու սկսեցին վերևից նայել նրանց։ Ավաղ, թշնամական փոխ-հարաբերություններում բոլոր միջոցներն էլ կիրառելի են։ Անհարգալից վերաբերմունքը, արհամարհանքն ու նվաս-տացումը ամենահզոր զինատեսակներն են։ Տղամարդ էու-թյան հանդեպ հարգանքի բացակայությունը ֆեմինիստ կանանց ամենաբնորոշ գիծն է։
Ֆեմինիզմը տղամարդ էության հանդեպ հարգանքի բացա-կայությունն է։
Կանայք ամեն ինչի պատրաստ են՝ ապացուցելու, որ տը-ղամարդկանցից ոչնչով պակաս չեն, նույնիսկ շատ ոլորտ-ներում գերազանցում են նրանց։ Այս ամենը գլխիվայր է շրջել տղամարդ-կին փոխհարաբերությունն ու դժբախտաց-րել բոլորին։ Տուժում են ոչ միայն կինը, այլ նաև տղա-մարդն ու, իհարկե, երեխաները։
Իրականում կնոջ առաքելությունը ոչ թե տղամարդու հետ մրցելն է, այլ նրան սատարելը, զինակցելն ու ոգեշնչելը։ Ֆեմինիստ կանանց համար, սակայն, նվաստացնող է սա-տարողի, զինակցողի և ոգեշնչողի դերը։ Գոռոզությունը թույլ չի տալիս նրանց սսկվել, բերանները փակել ու հա-վատարմորեն զինակցել իրենց տղամարդուն։ Հավատար-մություն ունենալը նվաստացնող են համարում։ Ու քանի որ չեն կարող հավատարիմ լինել, ապա չեն կարող և սի-րել՝ սեր ունենալ։ Չէ՞ որ սերը միմյանց հանդեպ անսահ-ման փոխնվիրվածությունն է։ Իսկ փոխնվիրվածության մեջ հավատարմություն կա։ Անսեր կինը ոչնչի պիտանի չէ, նույնիսկ անչափ վնասակար է։ Ֆեմինիստ կանայք նույնիսկ խորշում են տղամարդու կողմից պաշտպանված լինելու մտքից։ Դա համարում են նվաստացնող։ Պաշտ-պանված լինելը նվաստացնող են համարում, քանի որ պաշտպանն ավելի ուժեղ է, ավելի իմաստուն ու ավելի բանիմաց, գիտի իր անելիքն ու անվարան առաջնորդ է։ Ինչպիսի՜ ամոթ… Ըստ ֆեմինիստ կանանց, տղամարդը չի կարող ավելի ուժեղ, ավելի իմաստուն ու ավելի բան-իմաց լինել, քան կինը. մանավանդ՝ առաջնորդ։
Ֆեմինիստ կանայք չեն կարող ոչնչով հետ մնալ տղա-մարդուց։ Նրանք իրենց վրա տղամարդկային գործառույթ-ներ են վերցնում՝ մերժում են տղամարդու պաշտպանութ-յունը, ջանում են իրենք իրենց պաշտպանել, մերժում են տղամարդու իմաստնությունն ու առաջնորդությունը, ջա-նում են շարժվել իրենց խելքով, մերժում են տղամարդու նյութական սատարումը, ջանում են իրենք դրամ վաստա-կել, ապացուցելու համար իրենց տաղանդն ու կարողութ-յունները։ Ֆեմինիստ կնոջ համար նվաստացնող է մնալ տղամարդուց կախյալ վիճակում։ Ֆեմինիստ կինն ամեն ինչ անում է մերժելու տղամարդու առաջնորդությունը, դուրս գալու տղամարդու ստվերից՝ լինել ֆինանսապես անկախ՝ ազատ ու երջանիկ։
Իրենց տղամարդկային որակներով տղամարդուն հավա-սարվելով, կանայք ստիպում են տղամարդկանց զայրա-նալ, ափերից դուրս գալ ու ավելի կոպտանալ։ Տղամար-դիկ կորցնում են իրենց նրբանկատությունը կանանց հան-դեպ։ Ինչպե՞ս կարելի է նրբանկատ լինել մեկ այլ տղա-մարդու հանդեպ։ Ֆեմինիստ կանայք, պարադոքսալ կեր-պով, դժգոհում են և՛ տղամարդու նրբանկատությունից, քանի որ նրա նրբանկատությունը նվաստացնող են համա-րում, և՛ տղամարդու կոպտությունից, քանի որ այդ կոպ-տությունը դիտում են որպես իշխելու փորձ։ Մի խոսքով՝ կանայք, ավելի ճիշտ՝ ջհուդամասոնական օլիգարխիան, գլխիվայր է շրջել տղամարդ-կին փոխհարաբերությունը։
Չեն կարող լինել երջանիկ փոխհարաբերություններ, եթե ո՛չ կինը, ո՛չ էլ տղամարդն իրենց տեղում չեն։
Հարկավոր է հրաժարվել արևմուտքից ներարկված մշա-կույթից ու դրա փոխարեն հաստատել մեր ազգային նահապետական կարգը, որտեղ տղամարդը աստված էր, իսկ կինը նրա զինակից աստվածուհին։
©Դավիթ Միրզոյան (ԴՍ). 07 Հուլիս, 2018 թ.
