ՏՂԱՄԱՐԴՈՒ և ԿՆՈՋ ՆԵՐԴԱՇՆԱԿ ՓՈԽՀԱՐԱԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԳԼԽԱՎՈՐ ԳԱՂՏՆԻՔԸ

ՏՂԱՄԱՐԴՈՒ և ԿՆՈՋ ՆԵՐԴԱՇՆԱԿ ՓՈԽՀԱՐԱԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԳԼԽԱՎՈՐ ԳԱՂՏՆԻՔԸ

Տղամարդու և կնոջ միջև ներդաշնակ փոխհարաբերությունը նրանց երջանկության հիմքն է։ Սա շատ կարևոր թեմա է և այն հասկանալուց է կախված ձեր երջանկությունը, հաջողություններն ու առողջությունը։

Կարդալով իմ նախորդ հրապարակումը կնոջ դերի մասին հատկապես, որ տղամարդու հետ հարաբերություններում կանայք հիմնականում «տվող» կողմն են, շատ կանայք վրդովվել էին երևի մտածելով, թե անարդար է, որ մի կողմը միայն տա, իսկ մյուս կողմը միայն վերցնի։ Իմ թանկագին ընթերցողներ, հանգստացեք։ Ձեզ հարկավոր է միայն տալ այն, ինչը որ Բնության կամոք չափից շատ ունեք։ Իսկ դրա փոխարեն կունենաք երջանկություն ու բարեկեցություն։ Այն ամենն, ինչ Արարիչն է ստեղծել, միշտ ներդաշնակ է։ Հարկավոր է միայն այդ ճշմարտությունը հասկանալ և ընդունել։

Մենք արդեն գիտենք, որ մարդկության զարգացումն արագացնելու համար Արարիչը մարդուն երկու կեսի է բաժանել։ Որպեսզի այդ կեսերը մեկը մյուսին ձգտեն, նա մի իմաստուն մեխանիզմ է մտահղացել։ Կնոջ սեռական էներգետիկ կենտրոնը միշտ էներգիայով լիքն է, իսկ տղամարդունը միշտ դատարկ։ Եվ այդ դատարկությունը միայն կինը կարող է լցնել։ Սա է պատճառը, որ տղամարդն առանց կնոջ ընդհանրապես չի կարող լիարժեքորեն ապրել ու զարգանալ։ Նրան մուսա է պետք։ Բայց ինչու՞ է կնոջ սեռական չակրան միշտ լիքը էներգիյով։ Որովհետև նա պիտի հրապուրի տղաամրդուն, կերակրի նրան, ոգևորի, նրա սերմն ընդունի, աճեցնի, ծնի և մեծացնի։ Որովհետև կինը սերտորեն կապված է մայր հողին, որն էլ որ նրան սնում է այդ եներգիայով։

Ի շնորհիվ նրա, որ կնոջ մոտ միայն հենց կին ծնված լինելու պատճառով այդ էներգիան շատ է, կնոջը կարելի է ինքնաբավ համարել։ Բայց մի շտապեք ուրախանալ, թե առանց տղամարդու կարող եք ապրել։ Կարող եք։ Բայց ձեր կյանքը շատ ծանր կլինի։ Առանց նրա իսկական երջանկություն չի լինի։ Ախր, ձեր խիղճը ձեզ կտանջի տիեզերքի հանդեպ ձեր չկատարված պարտքի պատճառով։

Հենց այն պատճառով, որ տղամարդը հանդիսանում է աշխարհի վերփոխողը, նրա սեռական կենտրոնը չի սահմանափակվում միայն մի կնոջով։ Տղամարդը պիտի միշտ լցված լինի այդ եներգիայով։ Միայն այդ դեպքում նա կկարողանա զարգանալ ու սերունդ տալ։ Եթե նա չստանա այն մի կնոջից, ապա մյուսից կվերցնի։ Բացի դրանից տղամարդը մարդկության վերարտադրության հարցում պատասխանատու է հետնորդների քանակի համար։ Սա է պատճառը, որ նրա սերմում առկա է սպերմատոզոիդների ահռելի քանակություն։ Այս բոլոր գործոնները նրան սեռական առումով խոցելի են դարձնում։ Տղամարդն իր բնույթով պոլիգամիստ է։ Եթե ուզում եք հավատարիմ ուղեկից ունենալ, «սնեք» նրան։ Մի փորձեք ղեկավարել, ճնշելով նրան ձեր առավելություններով։ Դուք այս աշխարհում միակը չեք այդ «շնորքներով»։

Կնոջ սեռական կենտրոնը մեկ ուղղվածություն ունի։ Եթե նա իր համար տղամարդ է ընտրել, ապա միայն նրան է ուղղում իր էներգիայի հոսքը։ Կանանց մոտ ամիսը մեկ անգամ է հասունանում ընդամենը մեկ ձվաբջիջ։ Կինը տիեզերքի առաջ պատասխանատու է որակյալ սերունդ ապահովելու հաեցում։ Նա միշտ բնությունից սեռական էներգիայի բավարար պաշար ունի։ Ու կարիք չունի անհանգստանալ այն փնտրելու համար։ Կինը մոնոգամ է։ Կնոջ անհավատարմության խնդիրը նրա ֆիզիոլոգիայի, կամ էներգետիկ դաշտի հետ կապ չունի։ Այն միայն հոգեբանության, արժեհամակարգի հետ կապ ունի։ Սա առանձին թեմա է։

Ու որքան էլ կինը քողարկի, տղամարդը, միևնույն է` միանգամից կզգա, որ կինը մեկ ուրիշի վրա է ուղղել իր սեռական էներգիան։ Ինչպե՞ս կզգա։ Չե՞ որ այդ դեպքում կտրվում է տղամարդու «սնուցման» աղբյուրը։ Կինը կարող է էներգիայով սնել միայն մեկ տղամարդու, նույնիսկ եթե շատերի հետ է սեռական կապի մեջ։

Երբ տղամարդն ու կինը միություն են կազմում հրապուրանքի հողի վրա, ապա նրանց բիոդաշտերը միաձուլվում են միմյանց, փոխադարձաբար հզորացնելով իրար։ Նրանք ստեղծում են ընդհանուր էներգետիկ կառուցվածք, ուժեղացնելով միմյանց պոտենցիալ հնարավորությունները։ Բայց, որպեսզի այդ համակարգը կայուն ու ներդաշնակ միություն լինի հարկավոր է, որ էներգետիկ կենտրոնների աշխատանքում ֆունկցիաների հստակ բաշխում լինի։ Դա ավելի հստակ հասկանալու համար քննարկենք նկարի վրա։

Առաջին չակրայում տղամատդը պիտի տվող լինի։

Նրա մոտ այդ էներգետիկ կենտրոնը միշտ լիքն է։ Այդտեղ նրա ֆիզիկական ուժի աղբյուրն է։ Կնոջ մոտ այդ կենտրոնում բավարար էներգիա կա միայն գոյատևելու համար։ Հետևաբար տղամարդը պետք է կնոջը ապահովի կյանքի անհրաժեշտ պայմաններով, հարմարավետությամբ ու պաշտպանությամբ։

Ուշադրություն դարձրեք` տղամարդկանց մոտ այդ կենտրոնի օրգանը` առնանդամը, դուրս ցցված է, իսկ կնոջ մոտ հակառակը` ներս ընկած։ Ժողովրդական խոսք կա` «տղամարդը պիտի տուն կառուցի, ծառ տնկի, տղա մեծացնի»։ Ընդ որում, տղամարդը կնոջը ոչ թե էներգիան է տալիս, այլ կյանքի նյութական պայմանները, որ ինքը ստեղծել է այդ էներգիայի շնորհիվ։ Նա չէ՞ որ աշխարհի վերափոխողն է։ Իսկ կնոջ էներգիան բավարար է միայն տղամարդու կողմից ստեղծված ընտանեկան օջախի բարեկարգման համար։

Եթէ տղամարդը կնոջը չի ապահովում կյանքի անհրաժեշտ պայմաններով ու պաշտպանությամբ, ապա պետք է հեռանալ այդպիսի մարդուց ու ինչքան շուտ ու հեռու, այնքան` լավ։ Չծախսված էներգիան տղամարդուն ագրեսիվ ու խանդոտ է դարձնում։ Նա կծախսի իր էներգիան սեռական հաճույքների վրա կամ կտրվի ալկոհոլի։ Նրա այդ կենտրոնը կփակվի ու հետագայում կառաջանա իմպոտենցիա։ Բա դա ձեզ պե՞տք է։

Երկրորդ` սեռական չակրայում կինը պիտի տվող լինի։

Այդ կենտրոնում նրա մոտ լիություն է։ Այդ էներգիան կինը տղամարդուն տալիս է ոչ միայն սեռական հարաբերությամբ (չնայած, այդ ճանապարհով տրվում է այդ էներգիայի մեծամասնությունը), այլ նաև փաղաքշանքի, գրկախառնության, համբույրի միջոցով։ Նույնիսկ սիրեցյալի մասին մտածելով, որտեղ էլ որ նա գտնվելիս լինի։ Եթե կինը չի ուզում տղամարդուն տալ բավարար սեռական էներգիա, ապա նրա այդ կենտրոնում էներգիայի ավելցուկը կբերի այդ շրջանում գինեկոլոգիական հիվանդությունների (կիստա, միոմա, քաղծկեղ) կամ նիմֆոմանիայի։ Տղամարդն այդ դեպքում ստիպված կլինի «մարտկոց» փնտրել դրսում։ Ի դեպ, կնոջ մոտ այդ շրջանում ուռուցիկություն է` փորիկ։ Իսկ, եթե կինը մենակ է ու չկա մեկը, որին կարելի է նվիրել սեռական էներգիան, նա պետք է բարձրացնի այդ էներգիան դեպի մյուս կենտրոններն ու իրագործի այդ էներգիան մյուս կենտրոնների միջոցով։ Այդ միջոցով կինը կչեզոքացնի իր սեռական էներգիայի ավելցուկը, կմնա առողջ ու բավականին բարձր դիրքի կհասնի հասարակությունում։ Բայց կինը չպիտի մոռանա ներդաշնակության ավելի ռացիոնալ մեխանիզմի մասին։ Կինը չպիտի շատ երկար միայնակ մնա։

Երրորդ չակրայում տղամարդը պիտի տվող լինի։

Բայց նա կարող է տվող լինել միայն այն դեպքում, երբ կնոջից ստացել է բավարար քանակությամբ սեռական էներգիա։ Միայն այդ դեպքում է բացվում տղամարդու երրորդ էներգետիկ կենտրոնը, արթնանում է նրա կամքը, նպատակասլացությունը, ինքնավստահությունը, ու նա բարձրանում է հասարակական պլանում։ Դա նպաստում է նաև նրա մասնագիտական աճին, կարյերային, արժանապատվությանը, պատվին ու հարգանքին։ Այդպիսի տղամարդը տուն է բերում բավարար քանակի նյութական բարիքներ ու կարող է կնոջ ցանկությունները բավարարել գոյատևելու անհրաժեշտից մի բան էլ ավելին. ասենք` գեղեցիկ կահույք, զգեստներ, արդ ու զարդ, մեքենա, հանգիստ, և այլն։ Սրանով տղամարդը փոխհատուցում է կնոջը իրեն տված սեռական էներգիայի ու դրանով պայմանավորված պայծառ հեռանկարի դիմաց։ Ի դեպ, տղամարդկանց մոտ այդ կենտրոնի շրջանում ուռուցիկություն կա` դուրս ցցված փորի տեսքով։ Արևելքում կարծում են, որ ինչքան մեծ է տղամարդու փորը, այնքան հարուստ ու առատաձեռն է նա։

Եթէ տղամարդը չի փոխհատուցում կնոջը, ապա էներգիայի ավելցուկն ու գոռոզությունը բերում են նրան ագահության, դաժանության, վրեժխնդրության և ի վերջո աղիքաստամոքսային տրակտի հիվանդությունների։

Չորրորդ չակրայում էներգիա տվողը կինը պիտի լինի։

Չե՞ որ նրա սրտի կենտրոնում գտնվող Աստվածային սիրո աղբյուրը անսպառ է։ Ընդ որում, կինը որքան շատ է տալիս այդ սիրո էներգիան, ապա այնքան շատ է ստանում այն Արարչից, հետն էլ ճակատագրի զանազան պարգևներ։ Սիրո էներգիան կինը միայն տղամարդուն չի որ պիտի տա։ Կինը պիտի այդ սերը ճառագի շրջակա միջավայրում։ Սա հատկապես անհրաժեշտ է ներկայումս։ Դրանում հենց կնոջ առաքելությունն է։ Կանայք երբեմն հարցնում են` «իսկ ինչպե՞ս տամ սիրո էներգիան, եթե չեմ սիրում ամուսնուս»։ Եթե չես սիրում, բայց փորձում ես պահպանել ընտանեկան միությունը, ապա սիրիր ամուսնուդ, որպես ընկերոջ, եղբոր, որպես մեծ որդուդ։ Միայն այդ դեպքում կինը կկատարի իր պարտքը տիեզերքի առջև։

Կնոջ կողմից սիրո էներգիան ստանալուց հետո միայն տղամարդու մոտ կբացվի նրա սրտի կենտրոնը։ Եվ այդ սիրո էներգիան նրա մոտ առաջ կբերի այնպիսի հատկություններ, ինչպիսին գթասրտությունն է, կարեկցանքը, դիմացինի դրության մեջ մտնելու կարողությունը։ Նա կսովորի սիրել։ Ու այդ սիրո ուժը կազատագրի նրան կենդանական բնազդների գերությունից։ Սրտանց սիրող ամուսինը, արդեն, երբեք անհավատարիմ չի լինի։ Ջրհոսի դարաշրջանում առանց սիրո ամուսնությունները արագորեն կքանդվեն, իսկ սիրով ամուսնությունները կխրախուսվեն։

Սիրո էներգիան կինը տարբեր ձևերով է տալիս` բիոդաշտով, քնքուշ ու սիրալիր հայացքով, ներքին ժպիտով, սիրալիր խոսքով, ուշադրությամբ, համակրանքով, կարեկցանքով, ներելով։ Կինը սիրո էներգիայով է լիցքավորում այն ամենն ինչին հպվում է իր սիրող սրտով։ Նա իր սեփական ձեռքերով ու, իհարկե, սիրով ամուսնու համար նվերներ է սարքում, կերակուր պատրաստում և այլն։ Կինը նույնիսկ ամուսնու հեռու գտնվելու դեպքում նրան կարող է մտքով փոխանցել իր սիրո էներգիան անգամ մինչև աշխարհի ծայրը։

Հինգերորդ չակրայում տղամարդն է տվողը։

Ի դեպ տղամարդու մոտ կոկորդի մասում դուրս ցցված ադամախնձորն է։ Որը կանաց մոտ չկա։ Ահա, թե ինչպես է հուշում մեզ Բնությունը։ Եթե կինն առատորեն օժտել է ամուսնուն իր անսպառ սիրո էներգիայով, ապա նրա մոտ բացվում է կոկորդային չակրան, արթնանում են նրա ստեղծագործական ունակությունները։ Եթե առաջին` ֆիզիկական, չակրայի զորությամբ տղամարդը կնոջ համար միայն կոպիտ իշաոտնուկ կսարքեր, ապա հիմա նա կնոջ համար մի նրբագեղ աթոռ կպատրաստի։

Բացի դրանից, նա կնոջը կնվիրի չքնաղ ու ներդաշնակ փոխհարաբերություններ, ու կինն այլևս ստիպված չի լինի վատնել իր էներգիան այդ հարաբերությունները կերտելու համար, կամ դիմել հոգեբանների խորհուրդների կիրառմանը։ Այդ ներդաշնակ փոխհարաբերություններն ուղղակի ինքնըստինքյան կդասավորվեն։ Ու կինը կկարողանա իր խնայված էներգիան օգտագործել իր ստեղծագործական զարգացման համար։

Առաջին հինգ կենտրոնների բացմանը զուգընթաց կբացվեն նաև ամենավերին երկու կենտրոնները։ Դա ամուսիններին զարգանալու ավելի լայն հնարավորություն կտա նաև անձնական աճի լայն հնարավորություններ։ Բացի դրանից այդպիսի ներդաշնակ կապի դեպքում զգացմունքային դաշտը կլցվի բարձրագույն բերկրանքի ու սիրո էներգիայով։ Որի հաշվին էլ կընդարձակվի այդ դաշտի վերին մասը։ Ու հենց դա է հիմնականում իր մեջ ներառնում տիեզրքից իջնող առատության էներգիան։ Իսկ առատության էներգիան իր հետ բերում է սիրո էներգիա, հաջողության, երջանկության, առողջության ու բարեկեցության էներգիա։ Նման միությունը ամուսինների նվիրական ձգտումների լիարժեք իրացման գրավականն է։

Թույլ տվեք ձեր ամուսնուն թագավոր դառնալ, և դուք կդառնաք թագուհի։

Ի դեպ, նկատեք` առանց որևէ հատուկ ջանքերի` միայն կատարելով Բնության կողմից ձեզ վրա դրված պարտականությունները։ Դրա համար Բնությունը ձեզ ամեն ինչ տվել է։ Միայն օգտագործեք այն ճիշտ ուղղությամբ։

Եթե, միություն կազմելով, տղամարդն ու կինը պատշաճ կերպով չեն իրագործում էներգետիկ փոխանակությունը, ապա առաջանում է աններդաշնակ կապ։ Հիմա տեսնենք թե դա ինչ է բերում երկուստեք։ Այստեղ մի փոքր հավելում բերեմ չակրաների համակարգի կառուցվածքի մասին։ Առաջին և երկրոդ չակրաների միջև նաև երրորդի ու չորրոդի միջև կան ապահովիչ կափույրներ (клапаны), որպեսզի էներգիան մեկից մյուսն անցնի ծայրահեղ անհրաժեշտության դեպքում։ Օրինակ` եթե տղամարդը երկար ժամանակ կին չունի, ապա առաջին էներգետիկ կենտրոնի էներգիայի մի մասը կանցնի երկրոդ էներգետիկ կենտրոն օրգանիզմի նորմալ կենսագործունեությունն ապահովելու համար։

Իսկ, եթե տղամարդը ծույլ է ու չի ցանկանում ճիգ ու ջանք գործադրել, ապա կինը ստիպված կլինի ինքն անձամբ զբաղվել կենսագործունեության համար անհրաժեշտը հայթայթելու հարցերով։ Նրա բնական էներգիան բավարար չի լինի այդ գործի համար ու նա էներգիա կվերցնի սեռական կենտրոնից, այնտեղ թողնելով միայն այնքան էներգիա, որքան անհրաժեշտ է երեխա ծնելու համար։ Կինն այդ դեպքում կկորցնի իր հրապույրն ու կդադարի գրավիչ լինել տղամարդկանց համար։ Նրա լիբիդոն կսկսի հետ աճել։ Կսկսվեն սեռական օրգանների զանազան բորբոքական հիվանդություններ, ամսական փուլերի խախտումներ։ Ամուսինը առաջին կենտրոնից դեպի երկրորդը կփոխանցի իր ֆիզիկական էներգիան ու կսկսի տնից դուրս գալ, աչքը ուրիշ կանանց կողմը։ Չէ՞ որ սեփական կինն ընդունակ չէ սնել իրեն սեռական էներգիայով։ Այս դեպքում ամուսինների հետագա աճի ու զարգացման մասին ավելորդ է խոսելը։ Այն ընդհանրապես տեղի չի ունենա։ Սա ամենափակուղային իրավիճակն է։

Այնպես որ զուգընկերոջ ընտրության հարցում նայեք ոչ թե արտաքին տեսքին, կամ մարմնի ձևին, ոչ թե գեղեցիկ խոսքերին, այլ նրան թե կարող է նա ապահովել նորմալ կյանքի պայմաններ ու պաշտպանություն։ Քանի որ, սա ներդաշնակ միության հիմքերի հիմքն է։ Ներդաշնակության հիմնարար գաղտնիքը։

Եթե դուք ձեր տղամարդուն չտաք բավարար էներգիա նրա երրորդ կենտրոնի բարձրացման ու բացման համար, կամ եթե տղամարդը ձեզ չապահովի իր երրորդ կենտրոնի էներգիայով, ապա դուք ստիպված կլինեք ձեր բոլոր երազանքները ինքներդ իրականացնել։ Ինքնուրույն բարձրանալ հասարակության մեջ։ Իսկ դրա համար անհրաժեշտ կլինի էներգիա ներքաշել սրտի կենտրոնից նաև` սեռական կենտրոնից։ Սիրո էներգիայի երկարատև ու ոչ նպատակային չարաշահման համար դուք կպատժվեք` ձեզ համար վերևից կփակվի այդ էներգիայի աղբյուրը։ Դուք կիրականացնեք ձեր հավակնությունները, բայց կդառնաք անսիրտ, չոր ու անտաշ։ Ընտանիքում անվերջ սկանդալներ կսկսվեն պարզելու, թե ով է իշխողը։

Շուտով կսկսվեն սրտի շրջանում ցավեր, ապա նաև լուրջ հիվանդություններ։ Հասարակության մեջ բարձր դիրքի հասնելուց նույնիսկ բարձր աշխատավարձի հասնելուց հետո դժվար թե կինն իրեն երջանիկ զգա։ Նրա սիրտը կմռմռա։ Չէ՞ որ նա չի կատարել իր ամենա գլխավոր գործը` չի դարձել սիրո աղբյուր աշխարհի վրա։

Բացի այդ ներկայպումս հասարակության մեջ բարձր դիրքի հասնելու համար անհրաժեշտ է խաղալ տղամարդու կանոններով, ուստի կինը անխուսափելիորեն կվատնի կանացիությունը, կզարգացնի առնական էներգիաներ։ Նա ինքը չի կայանա որպես կին, իսկ նրա միջի տղամարդը կլռվի կմնա ինչ-որ աստիճանի վրա։ Ստացվում է, որ թագուհի կա, բայց նրա կողքին թագավորի փոխարեն կամ մի «փալաս» է, կամ էլ տղամարդ, որ փախել է այն կնոջ մոտ, ով իրեն թագավոր կդարձնի։

Այս իրավիճակում էներգետիկ դաշտը լցվում է ցածր զգացմունքներով ու զգացումներով, ու ընդարձակվում դեպի ներքև։ Նման կառույցը տիեզերքից չի կարող անվարձահատույց ստանալ էներգիայի առատություն։ Այդ ամենը հարկ կլինի նվաճել մեծ ջանքերի գնով` էներգիայի ու առողջության կորստի գնով։ Այս տեսակ միության մեջ չկան յուրաքանչյուրի զարգացման ու անձնական աճի պայմաններ։ Այդ միությունը կամ շտկվելու կարիք ունի, կամ պիտի քանդվի կողմերի երջանկության համար։ Նման միությունը պահելու համար մեծ ջանքեր կպահանջվեն երկուստեք նաև փորձառու հոգեբանի ու էներգոթերպեվտի օգնությունը կպահանջվի։

Սա, իհարկե, հարցի միայն սխեմատիկ շարադրանքն է, բայց այս սխեմայով կարելի է հասկանալ ներդաշնակ փոխհարաբերությունների կառուցվածքը։ Սեփական իրավիճակը վերլուծելով, կարող եք գտնել ձեր միության թույլ օղակն ու շտկել այն։ Ի վերջո, ամեն ինչ մեր ձեռքում է, մեր երջանկությունը ներառյալ։ Օգտագործելով այս գիտելիքները, դուք կարող եք կառուցել ներդաշնակ միություն երկու հավասար կողմերի միջև ու գտնել լիարժեք երջանկություն։

Հուսով եմ, կարողացա պարզեցնել այս թեման այնքան, որ հասկանալի լինի բոլոր ընթերցողների համար։ Որ բոլորը կարողանան իրենց համար օգուտ քաղել սրանից։

Տատյանա (Женская доля)

Թարգմանությունը` Դավիթ Միրզոյանի

ԱՐԻԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ

Արիացիներն արարվել են Արարչի ձեռքով։

Արիացիներն արարվել են Արարչի նմանությամբ։
Արիացիներն արարվել են Հայկական լեռնաշխարհում։
Արիացիների մի մասը հետագայում, տարածվելով դեպի արևելք ու արևմուտք, իրենց հետ տարել են իրենց գենը, լեզուն ու մշակույթը։
Արիացիներն իրենց արտագաղթի ճանապարհին կորցրել են իրենց լեզվի ու մշակույթի շատ առանձնահատկություններ, բայց հիմնականում պահպանել են իրենց գենի էությունը։

Իսկ ո՞րն է արիական գենի էությունը։
Արիական գենի էությունն է՝ արդարության, ճշմարտության, բարու, գեղեցիկի ընկալումն ու ձգտումն այն աստիճան, որ արիացին պատրաստ է զոհաբերել իր, նույնիսկ, իր հարազատների կյանքը արդարության, ճշմարտության, բարու ու գեղեցիկի համար։

Արիացու այս բացառիկ հատկությունն է, որ շատերը սխալմամբ որակում են` մեկ, որպես լոկ խիզախություն, կամ անվախություն, մեկ` որպես խելագարություն, նույնիսկ անխելքություն, ընդհուպ մինչև միամտություն, առանց փորձելու խորանալ հարցի բուն էության մեջ։

Արիացու արդարությանը, ճշմարտությանը, բարուն ու գեղեցիկին անսահման նվիրվածությունն է պայմանավորում արիական մշակույթը։ Մշակույթը այն ներքին մեխանիզմն է, չգրված օրենքների տեսքով, որ պայմանավորում է միջանձնային հարաբերությունները հասարակության ներսում։

Արդարության, ճշմարտության, բարու ու գեղեցիկի վրա հիմնված արիական մշակույթը բերում է միայն էգալիտարյան հասարակության։ Էգալիտարյան հասարակությունը իրավահավասարների հասարակություն է, ուր չկա մեկը, որ ավելի շատ իրավունք ունենա քան մյուսը։ Ասենք, օրինակ` իրավունք ունենա սեփականացնել որևէ հողատարածք իր լճերով, գետերով, անտառներով կամ հանքավայրերով, թույլ չտալով մյուսներին` օգտվել դրանցից, կամ վարձատրություն պահանջել դրանցից օգտվելու համար։ Արիական, էգալիտարյան մշակույթում բոլոը հավասար իրավունք ունեն օգտվելու մայր հողի բարիքներից։ Արիական էգալիտարյան հասարակությունում ամեն մարդ իրավունք ունի որևէ ազատ տեղ հող վերցնել, մշակել այն ու ընտանիք պահել։ Հետևաբար, արիական մշակույթում չկան հարուստներ ու աղքատներ։ Արիական էգալիտարյան հասարակությունը քաղաքակիրթ հասարակություն է, ուր ամեն ոք հարգում է մյուսին այնպես, ինչպես ինքն իրեն։ Այստեղ հարկ է նույնականություն տեսնել Քրիստոնեական ուսմունքի «Սիրիր մերձավորիդ այնպես, ինչպես քեզ ես սիրում» ամենագլխավոր պատվիրանի հետ։ Արիական մշակույթը ենթադրում է եղբայրների ու քույրերի հասարակություն ուր իշխում է միայն համագործակցությունը։ Ուր ուժեղները հոգ են տանում թույլերի մասին, կռվում` նրանց փոխարեն։

Ի հակադրություն` կապիտալիստական հասարակությանը, ուր մրցակցությունն ու հակամարտությունն են իշխում (անգլերեն՝ dog eat dog world, թարգմանաբար՝ միջավայր ուր շունը շան միս է ուտում), բոլորը թշնամի են միմյանց։ Հետևաբար, կապիտալիստական տնտեսավարման ձևը ոչ միայն պառակտում ու թուլացնում է հասարակությունը, այլ, նաև, անհարիր է արիական գենին ու մշակույթին։

ՀԱՅ ԱԱՐԻԱԿԱՆ ՄՇԱԿՈՒՅԹԸ
Հին Հայաստանը թեկուզև գյուղատնտեսական, բայց միևնույն ժամանակ էգալիտարյան հասարակություն էր` իրավահավասարների հասարակություն, ուր չկար մարդու կողմից մարդու շահագործում։ Էգալիտարյան կացութաձևը համարյա նույնությամբ պահպանվել էր Հայաստանում ընդհուպ մինչև XIX դարի սկիզբը, իսկ Արևմտյան Հայաստանում՝ մինչև XX դարի սկիզբը։ Կապիտալիզմի մուտքը ամբողջովին խաթարեց հայ արիական մշակույթը։ Մենք իսպառ կորցրինք մեր ազգային նկարագիրը։ Մարդու կողմից մարդու անխնա շահագործումը դարձավ ընդունելի, հետագայում, ցավոք, նաև, կյանքի նորմ։ Հազարամյակներ շարունակ իր առաքելությունը պատվով կատարած ազգը կորցրեց իր երբեմնի արիացու նկարագիրը։

ԿՈՐԾԱՆԱՐԱՐ ԶԱՐԳԱՑՈՒՄՆԵՐ
Բայց ամեն ինչ սկսվեց, երբ Քրիստոնեությունը Հայաստանում որպես կրոն տարածելու համար ոչնչացվեց ողջ քրմական դասն ու գրականությունը` ուսմունքն ու օրենքները, ամեն ինչ, ընդհուպ մինչև այբուբենը։ Հետո` երբ Պավլիկյան ու հետագայում Թոնդրակյան շարժումները խեղդվեցին արյան մեջ։ Հետո` երբ ռուսական զորքերը խլեցին Հայաստանը Պարսիկներից 1828-ին ու ճորտատիրության վերացումից հետո կապիտալիզմը մտցրին երկրում։ Հետո` երբ բոլշևիկները գրավեցին Հայաստանը 1920-ին, ու մտցրին բռնի կոմունիզմ։ Որն իր 70 տարիների գոյության ընթացքում, սակայն, չհասցրեց արմատապես ազդել մեր մշակույթի վրա։ 1991-ից այս կողմ մենք միայն բռնի կոմունիզմից վերադարձել ենք դեպի կապիտալիզմ։

ՎԵՐԼՈՒԾՈՒԹՅՈՒՆ
Նկատենք, որ մեր դժբախտությունների շարանի սկիզբը համընկնում է վերը նկարագրված ժամանակաշրջանի սկզբի հետ` երբ Քրիստոնեությունը որպես կրոն հրով ու սրով մտցվեց Հայաստանում։ Ընդ որում, եկեղեցին հողեր սեփականացնելով` դարձավ առաջին ֆեոդալը, որն իմիջիայլոց, կապիտալիզմի ձև է։ Բնականաբար, եկեղեցիների որոշ մասն էլ եկեղեցու դեմ ընդվզած հայերն են քանդել` ոչ բոլորն են քանդվել երկրաշարժից կամ օտար նվաճողների կողմից։ Նկատենք, նաև, որ մեր դժբախտությունները գնալով բազմապատկվեցին, ու ավելի անտանելի դարձան։ Ու, ցավոք, գնալով ավելի ու ավելի անտանելի են դառնալու կապիտալիզմի, ավելի ճիշտ` մոնոպոլիստական կապիտալիզմի խորացմանը զուգընթաց։ Ինչու՞։ Որովհետև կապիտալիզմը ենթադրում է հակամարտություն հասարակության մեջ, բաժանելով այն իրար թշնամի խավերի։ Կապիտալիզմն, ըստ էության, լեգալացված կողոպուտ է։ Իսկ արիացու էությանը խորթ է կողոպուտի, ընդհանրապես, բռնության որևէ դրսևորում, քանզի կողոպուտը ենթադրում է անիրավահավասարություն, որն ընդունելի չէ արիացու համար։

Ի՞ՆՉ ԱՆԵԼ
Մենք` արիացիներս, իրավունք չունենք կուլ գնալու կապիտալիզմի անքաղաքակիրթ, լեգալացված կողոպուտի, ջունգլիների օրենքների մշակույթին։

Պետք է հասկանանք, որ կապիտալիզմը պառակտում է մեզ ու ազգովի կործանում է տանում, նաև, որ անիրավահավասարների ազգը երբեք հզոր չի լինի։ Բայց մյուս կողմից կոմունիզմը, ավելի ճիշտ, բոլշևիկյան բռնի կոմունիզմն է սարսափեցնում մեզ։

Եթե շարունակենք սովետական բռնի կոմունիզմը շփոթել համանուն գաղափարի հետ՝ ապա կմնանք փակուղում։ Պավլիկյանների ու Թոնդրակյանների նման, աշխարհի բոլոր առաջադեմ մտածողների բաղձանքն է եղել կառուցել իրավահավասար ու հավասարազոր անհատների` արիական, էգալիտարյան հասարակություն, որին տարբեր ժամանակներում տվել են տարբեր անուններ՝ «Ուտոպիա»-ից մինչև «կոմունիզմ»։ Սովետական բռնի կոմունիզմից զանազանելու համար մեր բաղձանքների հասարակությունն անվանենք ԱՐիական ԷԳալիտարյան՝ ԱՐԷԳակնային հասարակություն։
Շատերը կհիշեն Թումանյանի թարգմանությամբ հնդկական «Ոսկի քաղաքը» հեքիաթը, Թոմաս Մորի «Ուտոպիան», Թոմաս Կամպանելայի, Ֆրենսիս Բեկոնի նկարագրած հասարակությունները, ֆրանսիացի ուտոպիստ-սոցիալիստների գաղափարախոսությունը, և այլն։ ԱՐԷԳակնային հասարակությունը աշխարհի բոլոր առաջադեմ մտածողների մշտական բաղձանքն է եղել։ Ներկայումս էլ աշխարհում մեծ թափ է առնում ազնվաբարո` արի, մարդկանց շարժումը կապիտալիզմի դեմ, քանզի ներքևներում էլ չեն ուզում հանդուրժել ստրուկի ապրելակերպ։

Մենք` արիացիներս, պարտավոր ենք կառուցել էգալիտարյան` ԱՐԵԳակնային հասարակություն մեր սերունդների երջանկությունն ապահովելու համար։

ԻՆՉՊԵ՞Ս
Նախ` հարկավոր է վերականգնել մեր նախնյաց արիական ուսմունքը, օրենքներն ու մշակույթը։ Դա անվանենք ազգային գիտակցության զարթոնք։

ԱԶԳԱՅԻՆ ԳԻՏԱԿՑՈՒԹՅԱՆ ԶԱՐԹՈՆՔ
Մտավորականությունը պատասխնատվություն ունի սկսելու ազգային գիտակցության զարթոնքը, նախ` բացատրելով մեր ժողովրդին իր դժբախտությունների իսկական պատճառները։ Միաժամանակ` վերականգնելով ու տարածելով մեր նախնյաց արարչական ուսմունքը, օրենքներն ու մշակույթն իր բոլոր դրույթներով ու ենթադրույթներով։ Արդյունքում` աստիճանաբար դուրս կմղվեն օտարածին ազդեցությունները մեր մշակույթից ու կհաստատվի ճիշտ արիական մշակույթ։ Կբարելավվեն միջանձնային հարաբերությունները։ Ազգային զարթոնքի այս ճանապարհին հայ ժողովուրդն աստիճանաբար կվերածվի իր արմատներին արժանի արիացի ազգի։ Կառաջանա իմաստուն այրերի դաս։ Բարոյահոգևոր բարձր արժեքների տեր ազգն արդեն կիմանա` ինչպես բարելավել երկրի ներքին կյանքը՝ կառավարման ու տնտեսավարման համակարգերը։

ԿՈՆԿՐԵՏ ՔԱՅԼԵՐ
Արիացած ազգը կհրաժարվի կառավարման արևմտյան ժողովրդավարական ձևից ու կանցնի նահապետական կառավարման։ Ազգի իմաստուն այրերը` նահապետները, իրենց ենթակա կառույցների միջոցով կվերահսկեն օրենքների ու մշակույթի պահպանումը գյուղական, քաղաքային ու մարզային մակարդակներում։ Երկրի ընդհանուր ու միջազգային հարաբերությունների պատասխանատուն կլինի ազգի ամենաիմաստուն, գերագույն նահապետը` Արքան, իր երկու իմաստուն խորհրդականների խորհրդատվական աջակցությամբ։

Տնտեսավարման ոլորտում կազգայնացվի ողջ տնտեսությունն ու կդրվի գերագույն նահապետի` Արքայի, իշխանության տակ` հողը, ընդերքն իր ջրային և օգտակար հանածոներով, աղբյուրները, գետերն ու լճերը, անտառները, մարգագետինները, ոռոգման, ջրամատակարարման ու ջրահեռացման ողջ համակարգը, ճանապարհներն ու հաղորդակցության ողջ համակարգը, պետական գանձարանը, էլեկտրաէներգիայի և բոլոր տեսակի էներգակիրների արտադրության ու ներկրման ձեռնարկութունները, բոլոր տեսակի արտադրական ու ֆինանսական ձեռնարկությունները, հասարակական տրանսպորտի համակարգը, գիտության, կրթության և առողջապահության ողջ համակարգը, զինված ուժերը, ազգային անվտանգության համակարգը, օրինապահ համակարգը, դատաիրավական ողջ համակարգը, զանգվածային լրատվության բոլոր միջոցները, առաջին հերթին հեռուստատեսությունը, արվեստի բոլոր բնագավառները, հատկապես թատրոնը, կինոն, կերպարվեստը, և այլն, բացի քաղաքացիների անձնական սեփականությունից, կահույքից, փոխադրամիջոցներից, գործիքներից, կացարանից ու անհատական, նաև ընտանեկան ձեռնարկություններից։
Միայն ազգին նվիրված միապետը` երկրի հիմնական պատասխանատուն, կարող է արդյունավետ կերպով օգտագործել երկրի ռեսուրսները։ Ներկայիս լիբերալ կապիտալիզմի պայմաններում ամեն անհատ փողատեր, առաջնորդվելով իր եսասիրական մղումներով` կարող է ըստ իր քմահաճույքի վատնել իր տնօրինության տակ գտնվող երկրի ռեսուսները կամ ներդրումներ կատարել օտար երկրներում։ Միապետը, կենտրոնացնելով երկրի բոլոր ռեսուրսները, արագորեն կհզորացնի ռազմական ու կենսական նշանակության ոլորտները, հետո հեռահար ներդրումներ կատարելով երկրի տնտեսության ու անվտանգության բնագավառներում, կամրապնդի ազգի բարորությունը։ Թագավորական համակարգում աշխատողները կվարձատրվեն ըստ իրենց ներդրման։ Ողջ եկամուտը կմտնի պետական գանձարան։

Օրենսդրության ու օրինապահ մարմինների առկայությունը կպահպանվի (որոշ բարեփոխումներով), քանի որ դրա անհրաժեշտությունը հակադարձ համեմատական է ժողովրդի բարոյահոգևոր մակարդակին։ Որքան ցածր է ժողովրդի բարոյահոգևոր մակարդակը, այնքան բարձր է օրենսդրության խստությունն ու օրինապահ մարմինների անհրաժեշտությունը։ Որքան բարձր է ժողովրդի բարոյահոգևոր մակարդակը, այնքան ցածր է օենսդրության ու օրինապահ մարմինների անհրաժեշրտությունը։ Ամենաբարձր բարոյահոգևոր մակարդակի ազգը կարիք չունի որևէ օրենսդրության ու օրինապահ մարմինների համակարգի։

Մեր երկրի հզորացումն ու, հատկապես, արդարության թագավորությունը երկրում հետ կվերադարձնի բոլոր վտարանդի հայերին։ Մեր երկրի օրինակով իրենց երկրներում նմանատիպ բարեփոխումներ կկատարեն մեր հարևան ազգերն ու, ի վերջո, մոլորակի բոլոր ազգերն ու ժողովուրդները։ Բարոյահոգևոր բարձրագույն արժեքների տեր ազգերի միջև կայուն խաղաղություն կհաստատվի։ Այս ճանապարհով միայն հնարավոր կդառնա լուծել մեր ամբողջական հայրենիքի վերականգնման ու համայն հայության վերադարձի գերխնդիրը։

ԱՐԱՐՉԱԿԱՆ ՕՐԵՆՔՆԵՐ

ԱՐԱՐԻՉ
Արարիչը համատիեզերական օրինաչափությունների ամբողջությունն է։ Նա ճշմարտության ու արդարության մարմնացումն է։ Ճշմարտությունն ու արդարությունը վեր են ամեն ինչից` անձնական, ընտանեկան, տոհմային, կամ որևէ այլ բազմության խմբակային շահերից։ Եղբայրությունը, հավասարությունն ու արդարությունը մեր արարչական գենի հիմնական հատկություններն են։
. Դատապարտելի է նա, ով դիմացինին չի հարգում ու գնահատում այնպես, ինչպես ինքն իրեն։
. Դատապարտելի է նա, ով իր անձնական շահը վեր է դասում ազգակցի, համայնքի կամ ազգի ընդհանուր շահից։
. Դատապարտելի է նա, ով շահագործում է մյուսի աշխատանքը։

ՀԱՅԵՐ
Մենք` հայերս արարվել ենք Արարատում Արարչի ձեռքով ու Արարչի նմանությամբ` Արարչի բանականությամբ ու իմաստնանալու հնարավորությամբ։ Բայց բանականության հետ նույնքան պատասխանատվություն ունենք մեր ուսերին։ Մեր պարտքն է Արարչական կարգ հաստատել առաջին հերթին` մեզանում, հետո` ողջ աշխարհում։ Մեր պարտքն է ինքնամաքրվել, միաժամանակ, օգնելով ողջ մարդկությանն, ազատվելու պիղծ հակամշակույթի գերությունից, այդպիսով, ներդաշնակություն ու կայուն խաղաղություն հաստատելով ողջ աշխարհում։ Շրջապատող հակամշակույթն ու աններդաշնակ կյանքը համատարած ու շարունակական դժբախտություններ են ծնում։ Մենք` հայերս, մեր Աստվածամարդ էությամբ պատասխանատու ենք Արարչագործության մյուս զավակների համար, Այնպես ինչպես մեծ եբայրը` իրենից փոքրերի։ Մեր պարտականությունն է Արարչական կենարար ուսմունքը տանել մեր փոքր եղբայրներին ու ազնվացնել նրանց։

ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐ
Մարդը ծնվում է անկապտելի իրավունքներով։ Մարդն իրավունք ունի, ամեն միջոց օգտագործելով, պաշտպանել իր ու իր մերձավորների առողջությունը, սեփականությունը, կյանքն ու արժանապատվությունը, որևէ ոտնձգությունից կամ բռնությունից։

ԻՐԱՎԱՀԱՎԱՍԱՐՈՒԹՅՈՒՆ ու ՀԱՎԱՍԱՐԱԶՈՐՈՒԹՅՈՒՆ
Բոլոր մարդիկ ի ծնե հավասար են իրենց իրավունքներով ու երժեքով։ Մարդ իրավունք չունի ստրուկ, ճորտ, ծառա կամ վարձու բանվոր պահել։ Ոչ ոք իրավունք չունի ստրկության, ճորտության, ծառայության հանձնվել կամ վարձու աշխատանքի անցնել որևէ մեկի մոտ։

ԲՆՈՒԹՅՈՒՆ
Բնության մեջ ամեն ինչ պատկանում է բոլորին հավասարապես։ Բոլորը հավասարապես իրավունք ունեն օգտվելու մայր հողի բարիքներից բավարարելու իրենց նյութական ու հոգևոր կարիքները։ Գթասիրտ ու հարգալից վերաբերմունքը մայր բնության նկատմամբ յուրաքանչյուրի պարտականությունն է։
.Դատապարտելի է նա, ով իր սեփականն է համարում բնության որևէ հատված ու սահմանափակում, կամ արգելում է մյուսներին օգտվել այդ հատվածի բարիքներից։
. Դատապարտելի է նա, ով կողոպտում է բնությունը անհրաժեշտից ավել նյութական արժեքներ կուտակելու համար։
ԸՆՏԱՆԻՔ
Մարդն արարվել է Արարչի նմանությամբ, սակայն ի սկզբանե կորցրել է իր արարչական կերպարն ու իր ուսուցչին։ Մարդու երկրային կյանքի իմաստն է` ինքնուրույն վերականգնել իր արարչական կերպարը։ Այս գործում հսկայական է ընտանիքի, հատկապես կնոջ դերը։ Ընտանիքը տղամարդու և կնոջ ոգեղեն միությունն է, տոհմի մասնիկն ու տոհմի հետ նիասին` ազգի հիմքը։
. Դատապարտելի է այն տղամարդը, որը չի ձգտում վերականգնել իր արարչական կերպարը։
. Դատապարտելի է այն կինը, որը չի օգնում ու չի խրախուսում նրան այդ հարցում։

Տղամարդը հայր է, տոհմի հայր։ Իր ազնվությամբ, առաքինությամբ ու իմաստնությամբ նա է ընտանիքի առաջնորդը, նրա պատվի ու արժանապատվության պահապանը։
Կինը մայր է, տոհմի մայր։ Իր սրբությամբ տոհմածին է մայրն ու տոհմի շարունակելության ու ամբողջականության պատասխանատուն։ Նրա ծնած երեխաներն իրենը չեն։ Նրանք տոհմի զավակներն են։
. Դատապարտելի է այն կինը, որը կտրում է երեխաներին իրենց տոհմից։
. Դատապարտելի է այն տղամարդը, որը տեր չի կանգնում իր զավակներին։

Ընտանիքի հայրն ու մայրը հավասարապես պատասխանատու են ընտանիքի բարորության համար։ Հիմնականում տղամարդը` դրսի, կինը` ներսի պատասխանատուն է։ Ընտանիքի արու զավակներին կրթում է հայրը, իսկ էգ զավակներին` մայրը։ Կնոջ սրբազան պարտականությունն է` խնամել ամուսնուն ու նրա զավակներին։
. Դատապարտելի է այն կինը, որը չի խնամում իր ամուսնուն ու նրա զավակներին։
. Դատապարտելի է այն տղամարդը, որը կնոջը վրաբերվում է որպես ստրուկի։

Տղամարդն իր իմաստնությունն առաջինը կիսում է կնոջ, իսկ հետո իր արու զավակների հետ։
. Դատապարտելի է այն կինը, որը չի հարգում իր ամուսնուն ու չի սովորում նրանից։
. Դատապարտելի է այն կինը, որը չի կատարում իր պարտականություններն ընտանիքում։
. Դատապարտելի է այն կինը, որն անհնազանդ է ամուսնուն ու չի կատարում նրա ցուցումները։
. Դատապարտելի է այն կինը, որը պահանջներ է դնում ամուսնու առջև։
. Դատապարտելի է այն կինը, որն ամուսնու գլխին նստած, իր քմահաճույքներն է թելադրում։
. Դատապարտելի է այն կինը, որն ամուսնանալուց հետո աչքը հորական տոհմի կողմն է։
. Դատապարտելի է այն կինը, որն ընտանիքի հանդեպ իր պարտականություններն ու պատասխանատվությունը ամուսնու վրա թողած, մտահոգված է իր սեփական կամ իր հորական տոհմի բարեկեցությամբ։
. Դատապարտելի է այն կինը, որն ամուսնանալուց հետո ակնկալում է իր հորական տոհմի միջամտությունն իր ընտանիքի գործերին։
. Դատապարտելի է այն կինը, որի աչքը դուրսն է։

Տոհմի նահապետը տոհմի մեծ հայրն է։ Իր ազնվությամբ, առաքինությամբ, իմաստնությամբ ու վեհությամբ նա է տոհմի խորհրդանիշը, նրա առաջնորդն ու տոհմի պատվի ու արժանապատվության պահապանը։ Տոհմի բոլոր անդամները հարգում ու անվերապահորեն հնազանդվում են տոհմի նահապետին։
. Դատապարտելի է այն տոհմը, որի անդամները չեն հարգում ու չեն հնազանդվում տոհմի նահապետին։
. Դատապարտելի է այն տոհմը, որի աղջիկները չեն նախապատրաստված ուրիշ տոհմերի շարունակելիությունն ապահովելու առաքելությանը։
. Դատապարտելի է այն տոհմը, որն իր աղջկանից ծնված ուրիշ տոհմի սերունդն է սեփականացնում։
. Դատապարտելի է այն տոհմը, որի ընտանիքներում հարսի տոհմն է տնօրինում։
. Դատապարտելի է այն տոհմը, որն իր աղջկան ուրիշ տոհմին հանձնելուց հետո, միջամտում է նրա ընտանեկան կյանքին։
. Դատապարտելի է այն տոհմը, որն իր որդուն է փեսայության տալիս հարսի տոհմին։
. Դատապարտելի է այն տոհմը, որն իր աղջկա համար փեսա է ներս առնում։
. Դատապարտելի է այն տոհմը, որն իր անառողջ կամ պղծված աղջկան հարսնության է տալիս ուրիշ տոհմի։
. Դատապարտելի է այն տոհմը, որի աղջիկը կորցնում է կուսությունը նախքան ամուսնանալը։

ԶՈՒԳԱՎՈՐՈՒՄ
Զուգավորումը տիեզերքի արարման պատճեն է։ Այն տղամարդու համար իր արարչական ներուժի գործադրման ու զարգացման համար է։ Կնոջ համար զուգավորումը տղամարդու արարչական ներուժն իր վրա կրելու ու արարմանն այդպիսով մասնակից լինելու համար է։ Զուգավորումը նաև տոհմի շարունակելությունն ու զույգի միությունն ամրապնդող ու սրբագործող անհրաժեշտություն է։
. Դատապարտելի է այն զույգը որը զուգավորվում է միայն մարմնական հաճույքներ ստանալու համար։

ԵՐԿՐԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ
Երկիրն արարվել է Արարչի կողմից որպես Մայր իր զավակներին սնելու ու խնամելու համար։ Մարդու անհնազանդության պատճառով Երկիրը կորցրել ու դեռ չի ստացել իր դրախտային կերպարանքը։ Մարդու առաքելությունն է վերականգնել այն։
. Դատապարտելի է այն անհատը, համայնքը կամ ազգը, որը չի անում ամեն ինչ Երկիրն իր դրախտային վիճակին վերադարձնելու համար։

ԵՐՋԱՆԿՈՒԹՅՈՒՆ
Մարդը ծնվել է երջանիկ ապրելու համար։ Երջանկություն է ապրել սիրո, եղբայրության, հավասարության ու արդարության պայմաններում, ազատորեն օգտվելով մայր հողի բարիքներից։ Երջանկության բաղադրոչներից է, նաև, համատիեզերական օրինաչափությունների իմացությունը։ Չկա անհատական երջանկություն առանց ընտանիքի, տոհմի, համայնքի ու ազգի հավաքական երջանկության։
. Դատապարտելի է նա, ով չի անում իր լավագույնը ազգի հավաքական երջանկությունն ապահովելու համար։
. Դատապարտելի է նա, ով սահմանափակում կամ արգելում է մյուսին օգտվել մայր հողի բարիքներից։

ԱՌՈՂՋԱՊԱՀՈՒԹՅՈՒՆ
Մարդու օրգանիզմը անկայուն ներդաշնակության մեջ է։ Անբարենպաստ պայմանների հետևանքով ենթակա է հոգնելու և հիվանդանալու։ Լիարժեք քունը առողջության վերականգնման գրավականն է։ Սակայն, խիստ անբարենպաստ պայմանների հետևանքով ներդաշնակությունը կորցրած օրգանիզմը հիվանդանում է, ու լուրջ բժշկման կարիք ունի։
. Բժշկի պարտականությունն է ունենալ մարդու օրգանիզմի մասին լիարժեք գիտելիքներ ու նրան հմտորեն բժշկելու ունակություն։
. Դատապարտելի է այն բժիշկը, որը չի բուժում հիվանդին այնպես, ինչպես կբժշկեր ինքն իրեն։

ՄՏԱՎՈՐԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ
Մտավորականն ազգի հոգևոր ու մտավոր առողջությամբ մտահոգված անհատն է (անկախ մասնագիտությունից)։ Մտավորականությունն ազգային ամենաառաքինի արժեքների կրողն ու սերմնացանն է ազգի մեջ։ Մտավորականությունն ազգի առաջնորդն է, նրա գլուխը, միտքն ու խիղճը։ Առանց գլխի մարմինը դատապարտված է մահվան։
. Դատապարտելի է այն մտավորականը, որն անկեղծորեն չի մտահոգված ազգի հոգևոր ու մտավոր առողջությամբ ու չի անում ամեն ինչ սերմանելու ու պահպանելու բարձրարժեք, առողջ մշակույթ։

ԱՐՎԵՍՏ
Արվեստը տրված է ի վերուստ մարդու արարչական զորության, նրա հոգևոր ու մտավոր զարգացման համար։ Այն արվեստագետի ձեռքով սերմանում է ճշմարտությունը, առաքինին, բաձրարժեքն ու գեղեցիկը։ Արվեստը նաև ի զորու է վեր հանել ու պահպանել ազգային հիշողությունը, արժեքներն, ու նախանշել ապագա առաջընթացի ուղիներ։ Արվեստը նաև ժողովրդի արատները վեր հանելու, պախարակելու ու այդպիսով ազգին ինքնամաքրման մղելու համար է։ Արվեստագետի պարտականությունն է ունենալ լիարժեք գիտելիքներ համատիեզերական օրինաչափությունների, արվեստի օրենքների ու օրինաչափությունների մասին, նաև` այդ գիտելիքները կիրառելու հմտություն։
. Դատապարտելի է այն արվեստագետը, որն արվեստն օգտագործում է միայն սեփական զգայարաններին հագուրդ տալու համար։
. Դատապարտելի է այն արվեստագետը, որն արվեստն օգտագործում է անարդար, ցածրարժեք, ստորակարգ, տգեղ ու անբարոյական արժեքներ սերմանելու համար։

ԶՈՐԱՎԱՐ
Զորավարը բանակի մարտական ոգու կերտողն է։ Զորավարը բարոյականության, արիության, ու անձնվիրության տիպարն է։ Զորավարն իր յուրաքանչյուր զինվորին վերաբերվում է այնպես, ինչպես իր սեփական որդուն։ Հարգանքը զորավարի հանդեպ ամեն զինվորի սրբազան պարտքն է։ Բանակը, որպես մի մեծ ընտանիք, ի զորու է տանել անհնարին թվացող հաղթանակներ։
. Դատապարտելի է այն զորավարը, որը չի հարգում իր զինվորին։
. Դատապարտելի է այն զինվորը, որը չի հարգում իր զորավարին։

ԱԶԳԻ ԱՌԱՋՆՈՐԴԸ
Ազգի առաջնորդը արարչական անարատ արյուն ունի։ Նա ազգի հավաքական կերպարն է։ Նա Աստվածամարդ է իր ազնվությամբ, առաքինությամբ, իմաստնությամբ, վեհությամբ ու քաջությամբ։ Նա խորաթափանց միտք ունի, հրաբորբ ու կարեկից սիրտ։ Առաջնորդն իր ազգի գերագույն նահապետն է։ Նա իր ազգի անցյալի վկան է և նրա ներկայի ու ապագայի կերտողը։ Նա է իր ազգի ուսմունքի կռողը, կրողն ու պահապանը։ Նրա անձնվեր հայրենասիրության օրինակով է կրթվում ու հղկվում ամեն մի նոր սերունդ։ Չկա ավելի կործանարար բան քան առաջնորդի վատ օրինակը։
. Դատապարտելի է այն առաջնորդը, որը հոգ չի տանում իր ազգի ու մշակույթի մասին։
. Դատապարտելի է այն առաջնորդը, որն իր ժողովրդի վրա անիրավ տիրապետություն է կիրառում։
. Դատապարտելի է այն առաջնորդը, որն օգտագործում է իր իշխանությունը իր ժողովրդին ճնշելու համար։
. Դատապարտելի է այն առաջնորդը, որն օգտագործում է իր դիրքը նեղ անձնական շահերի համար։
. Դատապարտելի է այն առաջնորդը, որը չի գործում իմաստնությամբ ու իր ազգի հավաքական շահը մտքում։

ՄՇԱԿՈՒՅԹ
Մշակույթը տեսակի գենից բխող աշխարհընկալման, ուսմունքի ու այդ ուսմունքի հիման վրա ստեղծված օրենքների ազդեցությամբ առաջացած այն ներքին մեխանիզմն է, չգրված օրենքների տեսքով, որ կարգավորում է միջանձնային հարաբերությունները հասարկության ներսում։

ԱԶԳ
Ազգը գենետիկ ու դրանից բխող մշակույթի ընդհանրություն ունեցող մարդկանց բազմությունն է։

ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ
Ժողովուրդը թեև գենետիկ, սակայն մշակութային ընդհանրություն չունեցող մարդկանց բազմությունն է։

ՀԱՅՐԵՆԻՔ
Հայրենիքը Մայր հողի վրա ապրող ու արարող ազգն է։

ՍԵՐ
Սերը արյունակցի էության կարոտն է, ձգտումը դեպի նմանատիպ` հոգեհարազատ` արյունակից, էակը, մշակույթը կամ ազգը։ Երջանկություն է ապրել նմանատիպ` հոգեհարազատ` արյունակից, էակի հետ, սիրո ու ներդաշնակության մեջ։

ՀԱՅՐԵՆԱՍԵՐ
Հայրենասերը հայրենիքի կարոտ` սեր ու հարգանք ունեցողն է։
Սերը սիրահարվածություն չէ։ Այն կշռադատված ընտրություն է, որն երևում է որևէ մեկի, կամ երևույթի հանդեպ մարդու ուշադրության, հոգատարության ու ինքնազոհաբերության պատրաստակամության մեջ։ Նույնն է հայրենիքի հանդեպ սերը։

ԱՌԱՋԸՆԹԱՑ
Անհատի կամ ազգի առըջընթացի գրավականը անկեղծ որոնումը, բացահայտումն ու ազնիվ ինքնախոստովանությամբ ինքնամաքրումն է, առանց որի ազգը դատապարտված է մահվան։ Իր ապագան վտանգված ազգի միակ փրկությունը սեփական վերադաստիարակությունն է։

______________________________________________________

Այս օրենքները, ծառայելով որպես չափորոշիչ, կօգնեն մեր ազգակիցներին հղկել իրենց սեփական արժեհամակարգն ու մոտենալ սահմանված բարոյահոգևոր բարձրունքին։ Միայն բարձրարժեք ու համընդհանուր մշակույթ ունենալով է հնարավոր միասնական ու հզոր ազգ դառնալ ու լուծել մեր ամբողջական հայրենիքի վերականգնման ու համայն հայության վերամիավորման գերխնդիրը։

Դավիթ Միրզոյան, Հունվար 15, 2012
www.davitmirzoyan.com

ESSENCE of GOD

The concept of "God" is an abstract one. It represents a people's value system based on that people's level of discernment of the universal laws and principles. Let's notice that the word "God" and the word "religion" are often used as synonyms. As well as the words "religion" and "culture", which, the latter, is the value system. In other words God=religion=culture=value system.

Since it is an abstract concept, people starting from the beginning of times have always attempted to represent it via concrete forms, like, the sun disc, or a human being slaying a bull-his own ego, etc. Since different peoples had different value systems their Gods, therefore, were different and naturally were represented differently, from static visual art forms to elaborate stories, etc. Later on, these tangible representations of Gods became Gods themselves-idols, which where worshiped without a clear understanding of the underlying abstract concept.

Our people, the Armenians, had their own God-value system, doctrine, ideology, etc. And yes, we should have one common God, in order to be revered as one nation. Otherwise we'll remain as a conglomerate of different clans and entities, prone to be subdued by this or that nation's ideology= philosophy=religion=culture=God, practices, lifestyle, etc. There is no nation without a common value system=ideology= philosophy=religion=culture=God.

The concept of God is not as shallow as Socrates portrays it, though. The lack of knowledge back then includes him as well. Only primitive nations would ascribe primitive features, like rain or thunder, or something else to their creations, deities. Rational reasoning itself, such as everything else in the world, is construed according to and is the product of universal laws and principles. Interesting though, that in the age of ultimate "Rationale and Reason" people are not as happy as they probably should. Or are they?

The ideology of postmodernism is aiming for chaos and obfuscation. The value or the reasonableness of this or that idea, though, does not depend on anyone's perception and understanding. The evaluation does. Once again, not the value but rather the evaluation. They are not the same.

With my post I care to clarify what to understand under the word "God" instead of rejecting it. If one prefers to go with "scientific" terms, who can be of any hindrance. Although, science has not yet reached the level to be able to scientifically observe, measure and categorize those concepts. They are still in the boundaries of metaphysics.
To every natural occurrence, including the evolution and the highest product of it, human reasoning, there is an underlying principle. Laws and principles are inseparable part of nature in its endless variety. Human being, the product of those natural or universal laws, at the same time is capable to discern, observe and examine those laws. The concept of 'God" as I explained in my original post is the product of the corresponding endeavors of human reasoning. Of the choice minds, though. The aim of those observations, examinations and discoveries was to have others to comprehend and, at times, to have them to comply with those laws and principles.

I have nothing against the 100% probability of intelligent life elsewhere in the universe. Have nothing against to define concepts, either. That is what my original post was all about, at least was shooting for.
Philosophy was and still is above science. So, no surprise my "unscientific" thinking sounds unscientific even illogical to many.

Science has explained a lot, but still is unable to explain everything. Like for example, how do humans come up with poetry, music, art, etc.? Or, how do they come up with discoveries, the scientific ones included? How does one appreciate, evaluate this or that idea, discovery or art?

Davit Mirzoyan
www.davitmirzoyan.com

ARYAN/UNIVERSAL LAWS

CREATOR
Creator is the personification of universal laws and principles. He is the embodiment of truth and justice. Truth and justice are beyond everything, beyond personal, family, clan or any other group’s collective interests. Brotherhood, equality and justice are inherent features of our Aryan genes.
. Condemned are they, who do not respect and regard their compatriots as themselves.
. Condemned are they, who put their own personal interests above the interest of their neighbor, or the collective interest of the community, or nation.
. Condemned are they, who exploit the labor of their compatriots.

MOTHER NATURE
In nature, everything belongs to everyone equally. Everyone is equally entitled to enjoy the benefits of the land to satisfy their basic material and spiritual needs. Considerate and respectful attitude towards Mother Nature is each and everyone’s obligation.
. Condemned are those who strip Mother Nature to accumulate material goods above their needs.
. Condemned are those, who think they have a right to appropriate any piece of land with lakes and rivers, forests and meadows, or even mines, prohibiting others to use them, or demanding remuneration for such use.

FAMILY
The man is made in the Creator’s likeness, but has lost his original glory and connection with Him. The meaning of the man’s earthly life is to restore it on his own. The meaning of woman’s earthly life is to help and encourage her husband to do so. The role of the family, is therefore, irreplaceable in this. Family is the physical and spiritual union of a man and a woman. It is the basis of the nation.
. Condemned are those men, who do not strive to restore their original divine glory.
. Condemned are those wives, who do not help and encourage their husbands to do so.

Man is a father, father of his family, father of his tribe. With his honesty, virtue and wisdom he is the leader of his family, the guardian of its honor and dignity.
Woman is a mother, mother of her family, mother of her husband's tribe. With her purity and virtue, she is the progenitor of the tribe and the custodian if its integrity and continuity. The children mothered by her do not belong to her. They belong to her husband’s tribe.
. Condemned is that mother, who takes the children away from their tribe.
. Condemned is that father, who does not take care of his children.

After marriage young ladies become full members of theirer husband’s tribe. Both, husband and wife are equally responsible for their family. The husband is primarily in charge of external, the wife, of internal affairs of the family. Male children are educated by the father. Female children, by the mother. It is the sacred responsibility of the mother to take a good care of her husband and his children.
. Condemned is that wife, who does not take good care of her husband and his children.
. Condemned is that husband, who treats his wife as a slave.

The husband shares his knowledge and wisdom first with his wife, then with his male children.
. Condemned is that wife, who does not respect her husband and does not learn from him.
. Condemned is that wife, who does not diligently carry out her responsibilities in the family.
. Condemned is that wife, who is not obedient to her husband and does not follow his agenda and his instructions.
. Condemned is that wife, who is demanding.
. Condemned is that wife, who rules over her husband and dictates her whims.
. Condemned is that wife, who after marriage is concerned only about her original tribe’s well being.
. Condemned is that wife, who, neglecting her own duties in the family, is anxious only about her own or her original tribe’s well being.
. Condemned is that wife, who after marriage is expecting her original tribe’s meddling in the internal affairs of her new family.
. Condemned is that wife, who is looking out to have fun outdoors.

The patriarch is the tribe’s great father. With his honesty, righteousness, wisdom and majesty he is the leader of the tribe and the guardian of its honor and dignity. All the members of the tribe revere him as divinity and utterly submit to him.
. Condemned is that tribe, whose members do not revere and submit to their patriarch.
. Condemned is that tribe, whose daughters are not prepared for the sacred mission to provide for the continuity of their future husband's tribe.
. Condemned is that tribe, who acquires children of other tribes although born of its own daughters.
. Condemned is that tribe, where daughter in law’s original tribe is in charge.
. Condemned is that tribe, who after surrendering its daughter to the other tribe meddles with her new tribe’s internal affairs.
. Condemned is that tribe, who gives its son away to the tribe of its daughter in law.
. Condemned is that tribe, who takes in a son in law.
. Condemned is that tribe, who gives its unhealthy and spoiled daughter in marriage.
. Condemned is that tribe, whose daughters loose their virginity before marriage.

COUPLING
Coupling is the replica of the creation of the universe. For the man it is to exercise his creative energy. For the woman it is to accept the creative energy of the man, thus participating in the act of original creation. Coupling is a sanctifying necessity intended to strengthen the bond between husband and wife and to provide the continuity of the tribe.
. Condemned are husband and wife, when coupling only for bodily pleasures.

FARMING
The Earth was formed by the Creator as a Mother to feed and nurture His children. Because of man’s disobedience, Mother Earth has lost and is still waiting to regain her paradisiacal glory. It is the humanity’s mission to restore it.
. Condemned is that individual, community or nation, if they do not do everything to replenish the Earth and to return Mother Earth back to her former paradisiacal glory.

HAPPYNESS
Man is born to be happy. It is happiness to live in the environment of brotherhood, equality and justice, while freely enjoying goods of the land. There is no personal happiness without the collective happiness of one’s family, community and nation. The other component of happiness is the knowledge of universal laws and principles.
. Condemned is that man, who does not do his best to bring to pass his nation’s collective happiness.
. Condemned is that man, who restricts or prohibits another to freely enjoy the goods of the land.

HEALTHCARE
Man’s body is in a delicate balance. Due to unfavorable conditions it is subject to exhaustion and sickness. A full night’s sleep is essential for restoring one’s health. Under extremely harsh conditions man’s body may loose its balance and may need serious treatment. It is the doctor’s obligation to have full knowledge of man’s body, and to have an ability to cure him skillfully.
. Condemned is that doctor, who does not cure his patient as he would cure himself.

INTELLECTUALS
Intellectuals are those who are genuinely concerned with the mental and spiritual health of their nation. Intellectuals are the carriers of the noblest values and the disseminators of it in the nation. Intellectuals are the leaders of the nation, its head, mind and heart. Without the head the nation is condemned to wander aimlessly.
. Condemned are those intellectuals who are not genuinely concerned with the mental and spiritual health of their nation and are not doing everything to disseminate and preserve noble and healthy culture.
. Condemned are those intellectuals who are striving for recognition, fame, power and riches.

ART
Art is given from above for the development of man’s creative powers, for his mental and spiritual advancement. It is to disseminate truth, virtue and beauty. Art is capable of resurrecting and preserving historical memory of the nation, its values and culture. It is also to provide blueprints for the nation’s future advancement. Art is also for uncovering the society’s sins and transgressions, thus impelling him to repentance. It is the artist’s obligation to have complete knowledge of the universal principles and laws governing the field of art, also skills in implementing those laws and principles.
. Condemned are those artists, who use art for only self-indulgence, or for personal aggrandizement, fame and riches.
. Condemned are those artists, who use art to disseminate violence, immoral and low values.

COMMANDER
Commander is the architect and the embodiment of the army’s spirit. Commander is the personification of morality, selflessness, and valor. Commander treats his every soldier as his own son. Respect toward the commander is every soldier’s sacred duty. As one big family the army is capable of winning seemingly hopeless battles.
. Condemned are those commanders who do not cherish their soldiers.
. Condemned are those soldiers who do not genuinely revere their commander.

NATION’S LEADER
Nation’s leader has a pure, unadulterated, divine blood. He is the embodiment of the collective image of his nation. He is a divinity with his honesty, righteousness, wisdom, majesty and valor. He has a perceiving mind, penetrating look, fervent, considerate and compassionate heart. The leader is his nation’s supreme patriarch. He is the witness of his nation’s past, and the creator of his nation’s future. He is the architect, the carrier and the guardian of his nation’s values. His example of selfless devotion to his nation, his fidelity and patriotism form the values of his nation, while edifying every new generation. There is nothing more destructive than the leader’s bad example.
. Condemned is that leader whose bad example deteriorates the nations values and culture.
. Condemned is that leader, who does not cherish his nation and its culture.
. Condemned is that leader, who exercises unrighteous dominion over his people.
. Condemned is that leader, who uses his power to subdue his people.
. Condemned is that leader, who uses his position to promote personal interests.
. Condemned is that leader, who does not act wisely and does not have the best interest of his nation in mind.

CULTURE
Culture is the inner mechanism, formed by the laws, stemming from the doctrine, based on the unique perception, originating from the genes of a particular ethnos, in a form of unwritten laws, regulating interpersonal relationships.

NATION
Nation is the population, who share common ethnic origin and culture.

PEOPLE
People, is the population, who despite their common ethnic origin, do not share a common culture.

FATHERLAND
Fatherland is the nation, engaged in creative endeavors primarily on its native terrain.

PATRIOTISM
Patriotism is the love of one’s fatherland. Patriot is the one, who has love toward the culture and his own nation.
Love is not a simple attraction or fascination. It is a balanced judgment, which is evident in one’s attention, concern, and readiness for self-sacrifice for another. The same is true for patriotism.

PROGRESS
Honest exploration, discovery, and sincere confession followed by true repentance are essential for a person’s, or nation’s progress. Without these steps any nation is doomed for annihilation. Self-edification is the only way.

These laws, while serving as standards will help our compatriots to shape their own value systems and to come close to the set values. The only way to become a unified and a powerful nation, to be able to resolve the problem of restoration of our fatherland and repatriation of all exiled Armenians is to restore and have in common a highly moral culture.

By Davit Mirzoyan
www.davitmirzoyan.com

ՄԻԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ/ԲՌՆԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ/ԴԵՄՈԿՐԱՏԻԱ

(հարցազրույց Դավիթ Միրզոյանի հետ)

1. Ինչպե՞ս կարող եք դեմոկրատասեր մեր հասարակությանը համոզել, որ հավասարության քողի տակ ծվարած դեմոկրատիան փտած համակարգ է:

ՊԱՏԱՍԽԱՆ. Դեմոկրատիան շատ շատերը մարդկության բարձրագույն նվաճումն են համարում։ Դրա արժեքը կասկածի տակ դնելն, իսկ, սրբապղծություն է շատերի համար, նույնիսկ, այն համատարած իրողությունն աչքների առաջ, որ դեմոկրատական կառավարում որդեգրած երկրների մեծամասնությունը բռնապետությունների են վերածված, հիմնականում, թույլ ու անկազմակերպ բնակչությամբ, ուր ժողովրդի կարծիքը համարյա հաշվի չի առնվում, ուր ժողովուրդը չի կարողանում որևէ կերպ մասնակցել պետության կառավարմանը, ուր պետության կառավարումն իրականացնում են միայն իշխանության ձգտող կուսակցությունները, փողատերերը, և այլն, որոնք իրականում հետապնդում են նեղ անձնական ու խմբակային շահեր։

Մարդիկ, միաժամանակ, անտեսում են այն իրողությունը, որ ժամանակակից միապետությունները կայուն ու բարգավաճող երկրներ են։ Ի դեպ, ներկայումս, աշխարհում քառասունչորս միապետություն կա։ Ոչ մեկում չկան ժողովրդական ընդվզումներ։ Մարդիկ ապրում են խաղաղ ստեղծագործ աշխատանքով, հաշտ ու երջանիկ։ Ի դեպ, Բութանի թագավորությունում կա երջանկության մինիստրություն։ Այն պարբերաբար հարցում է անցկացնում բնակչության շրջանում բացահայտելու և միապետին ներկայացնելու բնակչության երջանիկ ու դժբախտ մարդկանց տոկոսը։ Քանի որ միապետն, ընդհանրապես, իր երկրի հիմնական տերն է, ապա գերդաստանի նահապետի ես, շահագրգռված է կայուն ու հզոր երկիր ունենալ, նաև, երջանիկ ու նվիրված ժողովուրդ։

Ի հակադրություն, դեմոկրատական կառավարման համակարգը երկրի հիմնական տեր չի ենթադրում։ Կան միայն ժամանակավոր կառավարիչներ։ Հետևաբար, կա ժամանակավոր ուտող փախնողների առաջացման միջավայր։ Իսկ եթե այն կա, ապա կառաջանան և նրանք` կաշառակերներն ու բոլոր տեսակի հանցագործները։ Կոռուպցիան դեմոկրատական կառավարման համակարգի ամենահիմնական ուղեկիցն է։ Իսկ երբ վերևներում համատարած կոռուպցիա է, նույնը կլինի, նաև, ներքևներում։

Ինչպես ասվեց, միապետական կառավարման համակարգում կա երկրի հիմնական պատասխանատու` միապետը։ Նա է նշանակում, կամ հաստատում բոլոր պաշտոյանաներին։ Հետևաբար, միապետն է պատասխանատու ցանկացած պաշտոնյայի լավ կամ վատ արարքի համար։ Ընդհանրապես` երկրի ընդհանուր իրավիճակի համար։ Միապետական համակարգում չկա ժամանակավոր ուտող փախնողների` կոռուպցիայի, միջավայր։ Կոռուպցիայի եզակի դեպքերը բացառված չեն։ Բայց, եթե այն անընդհատ բնույթ ստանա, ապա մարդկանց դժգոհությունն իրավացիորեն կուղղվի երկրի հիմնական պատասխանատուի` միապետի, դեմ։

Իսկ, թե ինչ երաշխիք կա, որ մեր` հայ, իրականության մեջ չի ծագի համատարած կոռուպցիա, եթե, նույնիսկ, անցնենք միապետական կառավարման, ապա ասեմ, որ իմ կազմած Միապետական Հայաստանի Սահմանադրության մեջ, ի թիվս մարդու արժանապատվությունը պաշտպանող այլ հոդվածների, ամրագրել եմ հպատակների զենք կրելու, նաև` զինված ապստամբության իրավունքը։ Այն նույն իրավունքը, որ նրանք ունեին Նահապետ Հայկի ժամանակ։

Բայց, դառնալով դեմոկրատական կառավարման համակարգին` այն իրեն ներհատուկ շատ մեծ թերություններ ունի։

Նախ` բոլորը չեն կարող իմաստուն լինել։ Մարդկանց մեծամասնությունը, թեկուզ հենց տարիքի բերումով, երկրի կառավարման համապատասխան փորձ ու իմաստնություն չունի։ Հետևաբար, մեծամասնության կարծիքը կամ ընտրությունը չի կարող միշտ ճիշտ լինել։

Երկրորդ` ոչ իմաստուն մեծամասնությունը հնարավորություն ունի կառավարման կլծակների մոտ բերել իր ներկայացուցչին ու զավթել իշխանությունը։ Իսկ, եթե այդ մեծամասնությունը տգետ ու հանցագործ է, ապա կառավարման լծակների մոտ կհայտնվեն տգետներ ու հանցագործներ։ Դեմոկրատական կառավարման համակարգում չկան տգետ մեծամասնության կողմից կառավարման լծակները զավթելու հնարավորությունը կանխարգելող մեխանիզմներ։

Երրորդ` դեմոկրատական կառավարման համակարգը անարդյունավետ է։ Նույնիսկ, եթե կառավարման լծակների մոտ են հայտնվել հասարակության ընտիր անդամներ, քվեարկության ճանապարհով որևէ հրատապ որոշման հանգելու համար անհամաչափ շատ ժամանակ կպահանջվի։ Իսկ, եթե հաշվի առնենք տգետ մեծամասնության ներկայացուցիչների առկայությունը, ապա անհնար է պատկերացնել որևէ իմաստուն որոշում։ Իսկ կոռումպացված ներկայացուցիչների որոշումները կլինեն միայն սեփական գրպանին ի նպաստ։

Չորրորդ` դեմոկրատական կառավարման համակարգը վնասակար է։ Այն հասարակության բոլոր անդամներին կտրում է իրենց հիմնական գործից` ստեղծագործ աշխատանքից, ու համարյա մշտապես գամում երկրի կառավարման գործին, թեկուզ հենց տարբեր մակարդակների ներկայացուցիչնեի ընտրություններով, ու խճճում նրանց կառավարման խնդիրների հորձանուտում։

Եթե դեմոկրատիան արդյունավետ համակարգ լիներ, ապա նույն այն երկրները, որոնք մեզ հորդորում են որդեգրել դեմոկրատական կառավարում, ապա իրենց երկրներում վաղուց հրաժարված կլինեին միապետությունից։ Չմոռանանաք, որ արևմտյան աշխարհի շատ երկրներ միապետություններ են` Նորվեգիան, Դանիան, Շվեդիան, Հոլանդիան, Բելգիան, Լյուքսեմբուրգը, Մոնակոն, Լիխտենշտեյնը, Անդորրան, Իսպանիան, Ճապոնիան ու Մեծ Բրիտանիան Կանադայի, Ավստրալիայի ու Նոր-Զելանդիայի հետ միասին։ Նույնիսկ, Վատիկանն է միապետություն։ Պապը Վատիկան Քաղաքի միապետն է։

2. Դուք գրում եք, որ դեմոկրատիայի պատճառով մենք կորցրինք մեր անկախությունը: Իսկ բոլորն ասում են, որ դեմոկրատիան բերեց մեզ անկախություն, մեր անկախության հիմքն է:

ՊԱՏԱՍԽԱՆ. Ես միայն ասել եմ, որ երկիրը չի կարող անկախ լինել, եթե իր պետության հիմքում օտարի գաղափարախոսությունն է։ Մեր դեպքում` դեմոկրատիան։

Ամեն պետություն կառուցվում է որևե ուսմունքի հիման վրա, կամ, որ միևնույն է` գաղափարախոսության, կամ փիլիսոփայության, և այլն։ Դեմոկրատիան, նույնպես, ուսմունք է, կամ` գաղափարախոսություն։ Ընդ որում, մեզ համար օտար ծագում ունեցող։ Փաստորեն, մեր պետականության հիմքում ընկած է օտարի ուսմունքը։ Հետևաբար, մենք անկախ չենք։ Իսկ, եթե հաշվի առնենք, որ ոչ՛ տնտեսական, ոչ՛ էլ քաղաքական անկախություն ենք ունեցել, նաև, որ մշտապես արտաքին աշխարհի մշակութային ճնշման տակ ենք, ապա պատկերն ավելի կամբողջանա։

Մենք, ընդհանրապես, կորցրեցինք մեր անկախությունը երբ կորցրեցինք մեր ազգային ուսմունքն ու կախման մեջ ընկանք օտարների ուսմունքներից։ Մեր կախվածությունը դարավոր պատմություն ունի։ Այն շատ վաղուց է սկսվել։ Ուսմունքները, սովորաբար, արագորեն կրոն դառնալու միտում ունեն։ Հետևաբար, ամեն ինչ սկսվեց, երբ օտար կրոնները մտան ու ապականեցին մեր ազգային ուսմունքը։

Բայց, վերադառնալով ձեր հարցին` այո` մեր համաժողովրդական շարժման շնորհիվ ԽՍՀՄ-ը քայքայվեց, մենք, ի վերջո, ստացանք պետական անկախություն։ Բայց, քանի որ չունեինք մեր սեփական ուսմունքը, չկարողացանք պահել մեր անկախությունը։ Ընդունեցինք մեզ համար օտար` դեմոկրատական կառավարման ու կապիտալիստական տնտեսավարման համակարգը։ Մենք չենք կարող անկախ լինել քանի դեռ մեր պետության հիմքում ընկած չի մեր սեփական ուսմունքը։ Ներկայումս օտարինն է` դեմոկրատիան։ Ոչ՛ դեմոկրատիան է մերը, ոչ՛ էլ բռնապետությունը։ Մերը նահապետական կարգն է, կամ այլ կերպ ասած` միապետությունը։

3. Ի՞նչ տարբերություն միապետության և բռնապետության միջև:

ՊԱՏԱՍԽԱՆ. Ե՛վ դեմոկրատիան, և՛ բռնապետությունը նահապետական կարգից սերված բայց աղավաղված ու ծայրահեղության հասցված ձևեր են։

Սկզբում նահապետական կարգն էր, երբ ընտանիքի, գերդաստանի, տոհմի, համայնքի, ցեղի ու ազգի նահապետներն իշխում ու կառավարում էին իրենց ենթակա տիրույթները ազգի գերագույն նահապետ` արքայի, գլխավորությամբ։ Առկա էր կառավարման հիերարխիկ ու բրգաձև կառույց։ Այն միմյանց հետ փոխկապակցված ու համագործակցող նահապետների միջև ամուր ու կուռ կառույց էր սեփական ժողովրդի բարեկեցությունն ու երջանիկ կյանքը ապահովելու համար։

Միապետության հիմքում միասնական ուսմունք կա։ Միապետի ու ժողովրդի շահերն ու նպատակները համընկնում են։ Հետևաբար, կարիք չկա որևէ բռնության։ Նահապետները, ազգի գերագույն նահապետի` արքայի, գլխավորությամբ հոգ են տանում իրենց հպատակների կրթության, բարեկեցության, պատվի ու արժանապատվության մասին։ Այնպես, ինչպես ընտանիքի հայրն է հոգ տանում իր ընտանիքի մասին։

Բռնապետությունն իր կառավարման ձևով նման է միապետությանը։ Տարբերությունն այն է, որ բռնապետական համակարգում չկա միասնական ուսմունք։ Բռնապետի ու ժողովրդի շահերն ու նպատակները չեն համընկնում։ Հետևաբար բռնությունն անհրաժեշտ է համակարգը պահելու համար։ Բռնապետական համակարգում, հաճախ, ժողովրդի բարեկեցության փոխարեն բռնապետի ու ողջ իշխանական կառույցի նպատակն է սեփական դիրքի պահպանումն ու անձնական բարեկեցությունը։ Բռնապետությանը բնորոշ է մի կողմից իշխանական կառույցի, իսկ մյուս կողմից ժողովրդի շահերի ու նպատակների բախում։

4. Արդյոք մեր երկրում միապետությունը բռնապետության չեն վերածի, մանավանդ, որ դեմոկրատիան են արդեն վերածել բռնապետության:

ՊԱՏԱՍԽԱՆ. Միապետությունը կարող է բռնապետության վերածվել եթե, վերանա միասնական ուսմունքն ու առաջանա հակամարտություն մի կողմից իշխանական կառույցի իսկ մյուս կողմից ժողովրդի շահերի ու նպատակների միջև։

Ասենք, օրինակ` երբ միապետը մնա արդար ու բարի է իսկ ժողովուրդը դառնա գող ու ավազակ։ Կամ, երբ միապետը դառնա գող ու ավազակ, իսկ ժողովուրդը մնա արդար ու բարի։ Կամ` երբ երկուսն էլ դառնան գող ու ավազակ։ Վերջին դեպքում բռնապետությունը չարիք կդառնա, նաև, հարևան ազգերի համար։

Դեմոկրատական համակարգը ևս շատ արագ բռնապետության կվերծվի, եթե վերանա միասնական ուսմունքը։ Մեր դեպքում դա միանգամից տեղի ունեցավ, որովհետև մենք ի սկզբանե չունեինք մեր ուսմունքը։ Հիմա էլ չունենք։ Փաստորեն, մեր դեպքում բռնապետությունն անխուսափելի էր։

Սա է պատճառը, որ ամեն առիթի դեպքում շեշտում եմ միասնական, մեր ազգային` նահապետական ուսմունքը վերականգնելու ու սերմանելու անհրաժեշտությունը։

Միապետությունը ենթադրում է երկրի հիերարխիկ կառավարում ազգի իմաստուն նահապետների միջոցով, ազգի գերագույն նահապետի` արքայի, գլխավորությամբ։ Ու այդ բոլորը` միասնական ուսմունքի հենքի վրա։ Սա, փաստորեն, համեմատելի է, ժամանակակից տերմինաբանությամբ` սահմանադրական միապետության հետ։

Բռնապետությունը ենթադրում է երկրի միանձնյա կառավարում առանց որևե միասնական ուսմունքի առկայության։ Բռնապետի հրամաններն ի կատար են ածվում, նույնիսկ, եթե հակասում են ժողովրդի շահերին ու նպատակներին։ Բռնապետությունը նման է ժամանակակից տերմինաբանությամբ` բացարձակ միապետությանը։ Բռնապետության թերությունն այն է, որ միասնական ուսմունքի բացակայության պայմաններում միանձնյա իշխանավորի քմահաճույքները օրենքի ուժ են ստանում։

Դեմոկրատական կառավարման համակարգը ենթադրում է հասարակության բոլոր անդամների իրավահավասարություն, նաև` հավասարազորություն, հետևաբար, համահավասարեցում։ Հասարակության բոլոր անդամները, համահավասարեցվելով, ստանում են ինքնուրույն նահապետների կարգավիճակ ու իրավունք ստանում մասնակցելու պետության կառավարմանը։ Որն, ինչպես նշեցի, շատ մեծ թերություններ ունի.

5. Դուք ասում եք, որ նահապետական համակարգը զուտ հայկական է, ի՞նչն եք հիմք ընդունում դա ասելով:

ՊԱՏԱՍԽԱՆ. Նախ, մենք` հայերս, կանգնած ենք ժամանակակից քաղաքակրթության ակունքներում։ Դա այդպես է նույնիսկ եթե պատմագրությունը չի հաստատել։

Եթե դեմոկրատիան միայն կառավարման ձև է, իսկ կապիտալիզմը միայն տնտեսավարման, ապա նահապետական կարգը և՛ կառավարման, և՛ տնտեսավարման ձև է։ Նահապետական` չի նշանակում հետադիմական կամ ագրարային։ Այն միայն կառավարման ու տնտեսավարման ձև է։

Աշխարհում գույություն ունի երկու արժեհամակարգ։ Մեկը մարդկային, իսկ մյուսը` անմարդկային։ Առաջինը ներկայացված է «ԱՐԱՐՉԱԿԱՆ ՕՐԵՆՔՆԵՐ»-ով ու իմ կազմած Միապետական Հայաստանի Սահմանադրությամբ։ Ըստ որի, բոլոր մարդիկ իրավահավասար ու հավասարազոր անհատներ են։ Հետևաբար արգելվում է ստրկատիրությունը, ճորտատիրությունը, նաև` սրանց ժամանկակից ձևը` կապիտալիզմը։ Հայաստանում ի սկզբանե ստրկատիրություն ու ճորտատիրություն չի եղել։ Նահապետ Հայկի ժամանակ, նրանից առաջ ու նրանից հետո Հայաստանում մարդիկ ապրել են, ազատորեն օգտվելով մայր հողի բարիքներից։ Դա մեր Հայկ-նահապետական արժեհամակարգն էր։ Նահապետն իր ազգի և՛ հոգևոր, և աշխարհիկ առաջնորդն էր։

Անմարդկայինը Բելի արժեհամակրգն էր` բռնապետությունը։ Հայկի ու Բելի առճակատումը երկու արժեհամակարգերի բախումն էր` մի կողմից Հայկ-նահապետական, իսկ մյուս կողմից Բել-կապիտալիստական։ Այդ առճակատման էությունը ներկայացրել եմ իմ «Հայկ և Բել» ակնարկով։

Ըստ մեր Հայկ-նահապետական ուսմունքի, երկրում ամեն ինչ հավասարապես պատկանում է բոլորին։ Հետևաբար, մեր տնտեսությունը պիտի ազգայնացվի։ Տնտեսության կարևորագույն ոլորտները պիտի գտնվեն Համայն Հայոց Արքայի` ազգի գերագույն նահապետի, իշխանության տակ։ Արքան է իր ազգի գերագույն նահապետը` և՛ հոգևոր, և՛ աշխարհիկ` մտավոր, ռազմական, տնտեսական առաջնորդը, գերագույն օրենսդիրը, օրինապահն ու դատավորը։ Այսպես է ելել Հայկ Նահապետի ժամանկ. Նաև նրանից առաջ ու նրանից հետո։

Դավիթ Միրզոյան
www.davitmirzoyan.com