ՀԱՅՈՑ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆ
Արարիչ ստեղծեց իր նմանին՝ աստվածամարդուն։ Հետո աստվածամարդը բազմացավ։ Ոմանք գուցեև միախառնվե-ցին ստորակարգ արարածների հետ։ Առաջացան խառնա-ծինների լայն զանգվածներ։ Աստվածամարդիկ նրանց վը-ռընդեցին Հայկական բարձրավանդակից։ Սրանք սկսեցին ապրել հարակից շրջաններում ու, թաքցնելով իրենց թշնա-մանքը, շարունակեցին հեռու մնալ աստվածների երկրից, մանավանդ որ աստվածամարդիկ միասնական ուսմունքի շուրջ համախմբված հզոր ազգ էին ու տիրապետում էին երկաթե զինանոցին ու խիզախ մարտիկներ էին։ Աստվա-ծամարդիկ ժամանակ առ ժամանակ արշավում էին ու կարգ ու կանոն հաստատում հարևան, նույնիսկ հեռավոր երկրներում, խելք ու խրատ սովորեցնում՝ սերմանում ար-արչական ուսմունքն ու հետ վերադառնում։ Երբամեն, չնա-յած, ստիպված լինելով անորոշ ժամանակով մնալ տեղում, ուսուցանելու հաջորդ սերունդներին ու հետևելու, որ տե-ղացիները խստորեն պահպանեն ուսմունքը։
Բայց ժամանակները փոխվեցին։ Աստվածամարդիկ, գայ-թակղվելով ստորակարգ արարածներով, տրվեցին նրանց ստորակարգ խրախճանքներին ու մարմնական հաճույքնե-րին, սկսեցին աստիճանաբար փչանալ ու կորցնել իրենց Արարչական ուսմունքը։ Դեգրադացիան կազմալուծեց աստվածամարդկանց միաբանությունը, թուլացրեց ու խո-ցելի դարձրեց նրանց։ Օտար մշակույթները, նիստ ու կացը սկսեցին աստիճանաբար սողոսկել ներս ու բուն դնել աստվածամարդկանց երկրում ու նրանց հոգիներում։
Ի վերջո, աստվածամարդիկ վիշապ պաշտող ազգից վե-րածվեցին վիշապ սպանող ազգի։ Կործանեցին իրենց դի-ցաբանության բոլոր կոթողներն ու մոռացան ամեն ինչ։ Օտարներից ներմուծեցին հեթանոսությունն ու սկսեցին դեգրադացվել։ Մոռացան աստվածամարդուն վայել վարքն ու նմանվեցին իրենց հարևան հեթանոս ազգերին։ Այլևս չէին արշավում խելք ու խրատ սովորեցնելու և կարգ ու կանոն հաստատելու հարևան ազգերի երկրներում։ Այժմ արդեն արշավում էին գրավելու և իշխելու նպատակով։ Հիշարժան են նրանց արշավանքները դեպի Եգիպտոս, դեպի Հնդկական թերակղզի և այլն։
Աստվածամարդկանց հակաարարչական վարքը անհետե-վանք չանցավ։ Չէր էլ կարող... Ում շատ է տված, նրանից շատ էլ պահանջվում է։ Իսկ ով չի ապրում իր աստվա-ծային էությանը համահունչ կյանքով, այլ գերադասում է ստորակարգ վարքը, ապա անպայման պատժվելու է։ Ստո-րակարգ արարածների բազմահազարանոց բանակները արշավեցին ոչնչացնելու մեր երկիրը։ Արարիչը պատժում էր մեզ իր ուսմունքն ուրանալու և ընդհանրապես մեր անհնազանդության համար։
Մեր երկիր ներխուժեց օտարի կրոնն ու կրոնափոխ արեց մեզ։ Սկսվեց արագացող տեմպերով քայքայումն ու ազգի ոչնչացումը։ Երկրում արքաների իշխանությանը հակակշիռ առաջ եկավ կրոնավորների իշխանությունը։ Հակամարտու-թյունը նախարարներին բաժանեց արքայամետ ու եկեղե-ցամետ բանակների։ Արդյունքում շահեց մեր թշնամին՝ երկիրը կորցրեց արքաների իշխանությունը։ Եկեղեցական-ները մինչ այժմ ամեն ինչ անում են ժողովրդին անգլուխ ու խավարի մեջ պահելու համար։ Լուսավոր ու ազգանվեր բոլոր գործիչները զոհ են գնացել եկեղեցու դավերին ու մատնություններին։
Իր իրական ուսմունքը կորցրած անտեր ու անգլուխ ժողո-վուրդն առանց հասկանալու ներ էր ծծում օտարի գիրն ու գրականությունը, օտարի ուսմունքն ու նիստ ու կացը։ Ամեն արևմտաևրոպական առաջադեմ համարելով, ինքնա-մոռաց կուլ գնացինք դեմոկրատական կառավարման ու կապիտալիստական տնտեսավարման սկզբունքներին, առանց հասկանալու որ դրանք մեր իրական ուսմունքի անտագոնիստներն էին։ Թևներս քշտած, անցանք իրար ու սկսեցինք հոշոտել միմյանց ու կողոպտել երկիրը։
Պատիժը երկար սպասել չտվեց։ Մեծ Եղեռնը դեռ սկիզբն է։ Մեզ ավելի զարհուրելի ժամանակներ են սպասում։ Մի փոքր տարածքում միմյանցից պատառ խլելու մրցավազքի մեջ, արդեն գազանացել ու զրկվել ենք մեր մարդկային դիմագծից։ Ուղեղներումս միայն փող է ու խրախճանք։ Պատերազմի մեջ ու շրջափակված ազգը միաբանվելու փո-խարեն մրցավազքի ու խրախճանքի մեջ է, որկրամոլութ-յան ու մարմնական հաճույքների մոլուցքով տարված ու այն աստիճանի բթացած, որ հաճախ զարմանում է, թե ինչու պիտի հետո ավելի վատ լինի։
Մեր թշնամիները հենց այսպես էլ ծրագրել էին։ Ազգի մի մասին զենքով կոտորեցին, իսկ մնացածին բթացնելով են կոտորելու։ Երկիր էին լցվել ու իրենց կողմը գրավել մեր գեղո կառավարիչներին։ Հիմա էլ արդեն երկրի իշխանա-կան բարձրագույն լծակների մոտ են բերել իրենց խամա-ճիկներին, նպատակ ունենալով կուլ տալ մեր հարավային հարևանի հետ մեր միակ միջանցքն ու մեզ իսպառ մե-կուսացնել աշխարհից, խեխդամահ անել ու ցրել աշխար-հով մեկ։
Ոմանք կասեն՝ դե ոչինչ... չէ՞ որ հենց իրենք՝ մեր թշնա-միները, շատ էլ լավ դիմացան տարագրության մեջ, նույն-իսկ բարգավաճեցին, տիրացան աշարհի կառավարման լծակներին ու մինչև հիմա ուղղորդում են աշխարհի ամեն անց ու դարձ։
Այո, այդպես է։ Բայց չմոռանանք, որ նրանք ուսմունք ունեին։ Իսկ մենք չունենք։ Ուսմունք ունեցող ազգի համար նույնիսկ հազարամյա տարագրոթյունը ոչ մի վտանգ չի ներկայացնում։ Ուսմունք ունեցող ազգը տարագրության մեջ չի ասիմիլացվի ու չի վերանա։ Իսկ ուսմունք չունեցող ազգը նույնիսկ սեփական երկրում կկորցնի իր ազգային դիմագիծն ու կվերանա, մանավանդ երբ մեր թշնամիներն արդեն մեր երկիր են լցրել օտար երկրներից բերած գոր-ծարարների, աշխատավորների և ուսանողների, արագորեն փոխելու մեր ազգի դեմոգրաֆիան։ Այդ ամենն այնքան սովորական է դարձել, որ արդեն չենք զարմանում, նույն-իսկ ուրախանում ենք հայախոս սևմորթ տեսնելով։
Մինչև, իրենց մտավորական համարող, մեր հայրենակից-ները չհասկանան, թե ով է բազմել գահին ու ինչ դա-վադիր ծրագրեր է մտադիր իրագործել, ապա շատ շուտով Հայաստան չի լինի։
©Դավիթ Միրզոյան (ԴՍ). 10 Հոկտեմբեր, 2018 թ.
Արարիչ ստեղծեց իր նմանին՝ աստվածամարդուն։ Հետո աստվածամարդը բազմացավ։ Ոմանք գուցեև միախառնվե-ցին ստորակարգ արարածների հետ։ Առաջացան խառնա-ծինների լայն զանգվածներ։ Աստվածամարդիկ նրանց վը-ռընդեցին Հայկական բարձրավանդակից։ Սրանք սկսեցին ապրել հարակից շրջաններում ու, թաքցնելով իրենց թշնա-մանքը, շարունակեցին հեռու մնալ աստվածների երկրից, մանավանդ որ աստվածամարդիկ միասնական ուսմունքի շուրջ համախմբված հզոր ազգ էին ու տիրապետում էին երկաթե զինանոցին ու խիզախ մարտիկներ էին։ Աստվա-ծամարդիկ ժամանակ առ ժամանակ արշավում էին ու կարգ ու կանոն հաստատում հարևան, նույնիսկ հեռավոր երկրներում, խելք ու խրատ սովորեցնում՝ սերմանում ար-արչական ուսմունքն ու հետ վերադառնում։ Երբամեն, չնա-յած, ստիպված լինելով անորոշ ժամանակով մնալ տեղում, ուսուցանելու հաջորդ սերունդներին ու հետևելու, որ տե-ղացիները խստորեն պահպանեն ուսմունքը։
Բայց ժամանակները փոխվեցին։ Աստվածամարդիկ, գայ-թակղվելով ստորակարգ արարածներով, տրվեցին նրանց ստորակարգ խրախճանքներին ու մարմնական հաճույքնե-րին, սկսեցին աստիճանաբար փչանալ ու կորցնել իրենց Արարչական ուսմունքը։ Դեգրադացիան կազմալուծեց աստվածամարդկանց միաբանությունը, թուլացրեց ու խո-ցելի դարձրեց նրանց։ Օտար մշակույթները, նիստ ու կացը սկսեցին աստիճանաբար սողոսկել ներս ու բուն դնել աստվածամարդկանց երկրում ու նրանց հոգիներում։
Ի վերջո, աստվածամարդիկ վիշապ պաշտող ազգից վե-րածվեցին վիշապ սպանող ազգի։ Կործանեցին իրենց դի-ցաբանության բոլոր կոթողներն ու մոռացան ամեն ինչ։ Օտարներից ներմուծեցին հեթանոսությունն ու սկսեցին դեգրադացվել։ Մոռացան աստվածամարդուն վայել վարքն ու նմանվեցին իրենց հարևան հեթանոս ազգերին։ Այլևս չէին արշավում խելք ու խրատ սովորեցնելու և կարգ ու կանոն հաստատելու հարևան ազգերի երկրներում։ Այժմ արդեն արշավում էին գրավելու և իշխելու նպատակով։ Հիշարժան են նրանց արշավանքները դեպի Եգիպտոս, դեպի Հնդկական թերակղզի և այլն։
Աստվածամարդկանց հակաարարչական վարքը անհետե-վանք չանցավ։ Չէր էլ կարող... Ում շատ է տված, նրանից շատ էլ պահանջվում է։ Իսկ ով չի ապրում իր աստվա-ծային էությանը համահունչ կյանքով, այլ գերադասում է ստորակարգ վարքը, ապա անպայման պատժվելու է։ Ստո-րակարգ արարածների բազմահազարանոց բանակները արշավեցին ոչնչացնելու մեր երկիրը։ Արարիչը պատժում էր մեզ իր ուսմունքն ուրանալու և ընդհանրապես մեր անհնազանդության համար։
Մեր երկիր ներխուժեց օտարի կրոնն ու կրոնափոխ արեց մեզ։ Սկսվեց արագացող տեմպերով քայքայումն ու ազգի ոչնչացումը։ Երկրում արքաների իշխանությանը հակակշիռ առաջ եկավ կրոնավորների իշխանությունը։ Հակամարտու-թյունը նախարարներին բաժանեց արքայամետ ու եկեղե-ցամետ բանակների։ Արդյունքում շահեց մեր թշնամին՝ երկիրը կորցրեց արքաների իշխանությունը։ Եկեղեցական-ները մինչ այժմ ամեն ինչ անում են ժողովրդին անգլուխ ու խավարի մեջ պահելու համար։ Լուսավոր ու ազգանվեր բոլոր գործիչները զոհ են գնացել եկեղեցու դավերին ու մատնություններին։
Իր իրական ուսմունքը կորցրած անտեր ու անգլուխ ժողո-վուրդն առանց հասկանալու ներ էր ծծում օտարի գիրն ու գրականությունը, օտարի ուսմունքն ու նիստ ու կացը։ Ամեն արևմտաևրոպական առաջադեմ համարելով, ինքնա-մոռաց կուլ գնացինք դեմոկրատական կառավարման ու կապիտալիստական տնտեսավարման սկզբունքներին, առանց հասկանալու որ դրանք մեր իրական ուսմունքի անտագոնիստներն էին։ Թևներս քշտած, անցանք իրար ու սկսեցինք հոշոտել միմյանց ու կողոպտել երկիրը։
Պատիժը երկար սպասել չտվեց։ Մեծ Եղեռնը դեռ սկիզբն է։ Մեզ ավելի զարհուրելի ժամանակներ են սպասում։ Մի փոքր տարածքում միմյանցից պատառ խլելու մրցավազքի մեջ, արդեն գազանացել ու զրկվել ենք մեր մարդկային դիմագծից։ Ուղեղներումս միայն փող է ու խրախճանք։ Պատերազմի մեջ ու շրջափակված ազգը միաբանվելու փո-խարեն մրցավազքի ու խրախճանքի մեջ է, որկրամոլութ-յան ու մարմնական հաճույքների մոլուցքով տարված ու այն աստիճանի բթացած, որ հաճախ զարմանում է, թե ինչու պիտի հետո ավելի վատ լինի։
Մեր թշնամիները հենց այսպես էլ ծրագրել էին։ Ազգի մի մասին զենքով կոտորեցին, իսկ մնացածին բթացնելով են կոտորելու։ Երկիր էին լցվել ու իրենց կողմը գրավել մեր գեղո կառավարիչներին։ Հիմա էլ արդեն երկրի իշխանա-կան բարձրագույն լծակների մոտ են բերել իրենց խամա-ճիկներին, նպատակ ունենալով կուլ տալ մեր հարավային հարևանի հետ մեր միակ միջանցքն ու մեզ իսպառ մե-կուսացնել աշխարհից, խեխդամահ անել ու ցրել աշխար-հով մեկ։
Ոմանք կասեն՝ դե ոչինչ... չէ՞ որ հենց իրենք՝ մեր թշնա-միները, շատ էլ լավ դիմացան տարագրության մեջ, նույն-իսկ բարգավաճեցին, տիրացան աշարհի կառավարման լծակներին ու մինչև հիմա ուղղորդում են աշխարհի ամեն անց ու դարձ։
Այո, այդպես է։ Բայց չմոռանանք, որ նրանք ուսմունք ունեին։ Իսկ մենք չունենք։ Ուսմունք ունեցող ազգի համար նույնիսկ հազարամյա տարագրոթյունը ոչ մի վտանգ չի ներկայացնում։ Ուսմունք ունեցող ազգը տարագրության մեջ չի ասիմիլացվի ու չի վերանա։ Իսկ ուսմունք չունեցող ազգը նույնիսկ սեփական երկրում կկորցնի իր ազգային դիմագիծն ու կվերանա, մանավանդ երբ մեր թշնամիներն արդեն մեր երկիր են լցրել օտար երկրներից բերած գոր-ծարարների, աշխատավորների և ուսանողների, արագորեն փոխելու մեր ազգի դեմոգրաֆիան։ Այդ ամենն այնքան սովորական է դարձել, որ արդեն չենք զարմանում, նույն-իսկ ուրախանում ենք հայախոս սևմորթ տեսնելով։
Մինչև, իրենց մտավորական համարող, մեր հայրենակից-ները չհասկանան, թե ով է բազմել գահին ու ինչ դա-վադիր ծրագրեր է մտադիր իրագործել, ապա շատ շուտով Հայաստան չի լինի։
©Դավիթ Միրզոյան (ԴՍ). 10 Հոկտեմբեր, 2018 թ.
No comments:
Post a Comment